تبرأ
Jump to navigation
Jump to search
Arabic[edit]
Root |
---|
ب ر ء (b-r-ʔ) |
Verb[edit]
تَبَرَّأَ • (tabarraʔa) V, non-past يَتَبَرَّأُ (yatabarraʔu)
- to declare oneself innocent (+مِنْ (min))
- to disown, to renounce, to disavow (+مِنْ (min))
- 609–632 CE, Qur'an, 2:167:
- وَقَالَ الَّذِينَ ٱتَّبَعُوا لَوْ أَنَّ لَنَا كَرَّةً فَنَتَبَرَّأَ مِنْهُمْ كَمَا تَبَرَّءُوا مِنَّا
- waqāla allaḏīna ttabaʕū law ʔanna lanā karratan fanatabarraʔa minhum kamā tabarraʔū minnā
- And those who were but followers will say: If a return were possible for us, we would disown them even as they have disowned us.
Conjugation[edit]
Conjugation of
تَبَرَّأَ
(form-V sound)verbal noun الْمَصْدَر |
tabarruʔ | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
active participle اِسْم الْفَاعِل |
mutabarriʔ | |||||||||||
passive participle اِسْم الْمَفْعُول |
mutabarraʔ | |||||||||||
active voice الْفِعْل الْمَعْلُوم | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | tabarraʔtu |
tabarraʔta |
تَبَرَّأَ tabarraʔa |
tabarraʔtumā |
tabarraʔā |
tabarraʔnā |
tabarraʔtum |
tabarraʔū | |||
f | tabarraʔti |
tabarraʔat |
tabarraʔatā |
tabarraʔtunna |
tabarraʔna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔatabarraʔu |
tatabarraʔu |
yatabarraʔu |
tatabarraʔāni |
yatabarraʔāni |
natabarraʔu |
tatabarraʔūna |
yatabarraʔūna | |||
f | tatabarraʔīna |
tatabarraʔu |
tatabarraʔāni |
tatabarraʔna |
yatabarraʔna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔatabarraʔa |
tatabarraʔa |
yatabarraʔa |
tatabarraʔā |
yatabarraʔā |
natabarraʔa |
tatabarraʔū |
yatabarraʔū | |||
f | tatabarraʔī |
tatabarraʔa |
tatabarraʔā |
tatabarraʔna |
yatabarraʔna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔatabarraʔ |
tatabarraʔ |
yatabarraʔ |
tatabarraʔā |
yatabarraʔā |
natabarraʔ |
tatabarraʔū |
yatabarraʔū | |||
f | tatabarraʔī |
tatabarraʔ |
tatabarraʔā |
tatabarraʔna |
yatabarraʔna | |||||||
imperative الْأَمْر |
m | تَبَرَّأْ tabarraʔ |
tabarraʔā |
tabarraʔū |
||||||||
f | tabarraʔī |
tabarraʔna | ||||||||||
passive voice الْفِعْل الْمَجْهُول | ||||||||||||
singular الْمُفْرَد |
dual الْمُثَنَّى |
plural الْجَمْع | ||||||||||
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب |
1st person الْمُتَكَلِّم |
2nd person الْمُخَاطَب |
3rd person الْغَائِب | |||||
past (perfect) indicative الْمَاضِي |
m | tuburriʔtu |
tuburriʔta |
tuburriʔa |
tuburriʔtumā |
tuburriʔā |
tuburriʔnā |
tuburriʔtum |
tuburriʔū | |||
f | tuburriʔti |
tuburriʔat |
tuburriʔatā |
tuburriʔtunna |
tuburriʔna | |||||||
non-past (imperfect) indicative الْمُضَارِع الْمَرْفُوع |
m | ʔutabarraʔu |
tutabarraʔu |
yutabarraʔu |
tutabarraʔāni |
yutabarraʔāni |
nutabarraʔu |
tutabarraʔūna |
yutabarraʔūna | |||
f | tutabarraʔīna |
tutabarraʔu |
tutabarraʔāni |
tutabarraʔna |
yutabarraʔna | |||||||
subjunctive الْمُضَارِع الْمَنْصُوب |
m | ʔutabarraʔa |
tutabarraʔa |
yutabarraʔa |
tutabarraʔā |
yutabarraʔā |
nutabarraʔa |
tutabarraʔū |
yutabarraʔū | |||
f | tutabarraʔī |
tutabarraʔa |
tutabarraʔā |
tutabarraʔna |
yutabarraʔna | |||||||
jussive الْمُضَارِع الْمَجْزُوم |
m | ʔutabarraʔ |
tutabarraʔ |
yutabarraʔ |
tutabarraʔā |
yutabarraʔā |
nutabarraʔ |
tutabarraʔū |
yutabarraʔū | |||
f | tutabarraʔī |
tutabarraʔ |
tutabarraʔā |
tutabarraʔna |
yutabarraʔna |