حاكمیت
Jump to navigation
Jump to search
Ottoman Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Arabic حَاكِمِيَّة (ḥākimiyya) (or formed like it), from حَاكِم (ḥākim).
Noun[edit]
حاكمیت • (hakimiyet)
- authority, power, sovereignty
- 1909, Ali Şahbaz Efendi, Mufassal hukuk-i düvel, page 578:
- واقعا بزده و اكثر ممالك شرقیهده سفرا بر حق حاكمیته مالك اولوب بو حقی بالواسطه یعنی قونسلوسلر معرفتیله اجرا ایدرلر.
- Vakıa bizde ve ekser mamalik şarkiyede süfera bir hak hakimiyete malik olub bir hakkı bilvasıta yani konsoloslar marifetile icra ettirirler.
- (please add an English translation of this quotation)
- 1927 October, Mustafa Kemal Atatürk, Nutuk[1], page 500:
- توركیه خلقنك بلاقید و شرط حاكمیتنه صاحب اولدیغنی بر دفعه دها و قطعیتله تكرار ایدییورم.
- Türkiye halkının bila kayd ü şart hâkimiyetine sahib olduğunu bir defa daha ve katiyetle tekrar ediyorum.
- (please add an English translation of this quotation)
Descendants[edit]
- Turkish: hakimiyet
References[edit]
- Devellioğlu, Ferit (1962) “hâkimiyyet”, in Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat[2] (in Turkish), Istanbul: Türk Dil Kurumu, page 375
- Kélékian, Diran (1911) “حاكمیت”, in Dictionnaire turc-français[3], Constantinople: Mihran, page 493
- Nişanyan, Sevan (2002–) “hakim1”, in Nişanyan Sözlük
- Avery, Robert et al., editors (2013), The Redhouse Dictionary Turkish/Ottoman English, 21st edition, Istanbul: Sev Yayıncılık, →ISBN