سزاوار

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Persian[edit]

Etymology[edit]

سزا (sazâ) +‎ ـوار (-vâr).

Pronunciation[edit]

 

Readings
Classical reading? sazāwār
Dari reading? sazāwār
Iranian reading? sezâvâr
Tajik reading? sazovor

Adjective[edit]

سزاوار (sezâvâr)

  1. worthy, deserving
    • c. 1011, Abu'l-Qāsim Firdawsī, “The Reign of Farāyīn”, in شاهنامه [Book of Kings]‎[1]:
      سزاوار شاهی سپاهست و گنج
      چو با گنج باشی نمانی به رنج
      فریدون که بد آبتینش پدر
      مر او را که بد پیش او تاجور
      sazāwār-i šāhī sipāh ast u ganj
      čū bā ganj bāšī na-mānī ba ranj
      farēdūn ki bud ābtīn-aš pidar
      mar ō rā ki bud pēš-i ō tājwar
      [What makes one] worthy of kingship is the army and treasury;
      When you have the treasury, do not remain in anxiety.
      Farēdūn, whose father was Ābtīn;
      Who among his forefathers had been crowned?
      (Classical Persian romanization)