سیف

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: سيف

Ottoman Turkish[edit]

Etymology 1[edit]

From Arabic سَيْف (sayf, sword).

Noun[edit]

سیف (seyf) (plural سیوف or اسیاف)

  1. sword, a long-bladed weapon
    Synonyms: شمشیر (şimşir), قلج (kılıc)
  2. decapitation by a sword
  3. yeoman's fief, as furnishing a sword to the army

Etymology 2[edit]

From Arabic سِيف (sīf).

Noun[edit]

سیف (sîf) (plural اسیاف)

  1. seashore, beach; riverbank

Further reading[edit]

  • Kélékian, Diran (1911) “سیف”, in Dictionnaire turc-français[1], Constantinople: Mihran, page 708
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Gladius”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[2], Vienna, column 652
  • Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “سیف”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[3], Vienna, columns 2733–2734
  • Redhouse, James W. (1890) “سیف”, in A Turkish and English Lexicon[4], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1102

Talysh[edit]

Etymology[edit]

Akin to Persian سیب (sib).

Noun[edit]

سیف (sif)

  1. apple