غيابي

Arabic

Root
غ ي ب (ḡ-y-b)

Etymology

Relative adjective (nisba) composed of غِيَاب (ḡiyāb, “absence”) +‎ ـِيّ (-iyy).

Pronunciation

• IPA^(key): /ɣi.jaː.bijj/

Adjective

غِيَابِيّ • (ḡiyābiyy) (feminine غِيَابِيَّة (ḡiyābiyya), masculine plural غِيَابِيُّونَ (ḡiyābiyyūna), feminine plural غِيَابِيَّات (ḡiyābiyyāt))

1. (law) absential, in absentia

   Antonym: حُضُورِيّ (ḥuḍūriyy)

   حُكْم غِيَابِيّ ― ḥukm ḡiyābiyy ― in absentia sentence

Declension

Declension of adjective غِيَابِيّ (ḡiyābiyy)

Singular	Masculine		Feminine
	basic singular triptote		singular triptote in ـَة (-a)
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	غِيَابِي ḡiyābī	الْغِيَابِي al-ḡiyābī	غِيَابِيَّة ḡiyābiyya	الْغِيَابِيَّة al-ḡiyābiyya
Nominative	غِيَابِيٌّ ḡiyābiyyun	الْغِيَابِيُّ al-ḡiyābiyyu	غِيَابِيَّةٌ ḡiyābiyyatun	الْغِيَابِيَّةُ al-ḡiyābiyyatu
Accusative	غِيَابِيًّا ḡiyābiyyan	الْغِيَابِيَّ al-ḡiyābiyya	غِيَابِيَّةً ḡiyābiyyatan	الْغِيَابِيَّةَ al-ḡiyābiyyata
Genitive	غِيَابِيٍّ ḡiyābiyyin	الْغِيَابِيِّ al-ḡiyābiyyi	غِيَابِيَّةٍ ḡiyābiyyatin	الْغِيَابِيَّةِ al-ḡiyābiyyati
Dual	Masculine		Feminine
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	غِيَابِيَّيْن ḡiyābiyyayn	الْغِيَابِيَّيْن al-ḡiyābiyyayn	غِيَابِيَّتَيْن ḡiyābiyyatayn	الْغِيَابِيَّتَيْن al-ḡiyābiyyatayn
Nominative	غِيَابِيَّانِ ḡiyābiyyāni	الْغِيَابِيَّانِ al-ḡiyābiyyāni	غِيَابِيَّتَانِ ḡiyābiyyatāni	الْغِيَابِيَّتَانِ al-ḡiyābiyyatāni
Accusative	غِيَابِيَّيْنِ ḡiyābiyyayni	الْغِيَابِيَّيْنِ al-ḡiyābiyyayni	غِيَابِيَّتَيْنِ ḡiyābiyyatayni	الْغِيَابِيَّتَيْنِ al-ḡiyābiyyatayni
Genitive	غِيَابِيَّيْنِ ḡiyābiyyayni	الْغِيَابِيَّيْنِ al-ḡiyābiyyayni	غِيَابِيَّتَيْنِ ḡiyābiyyatayni	الْغِيَابِيَّتَيْنِ al-ḡiyābiyyatayni
Plural	Masculine		Feminine
	sound masculine plural		sound feminine plural
	Indefinite	Definite	Indefinite	Definite
Informal	غِيَابِيِّين ḡiyābiyyīn	الْغِيَابِيِّين al-ḡiyābiyyīn	غِيَابِيَّات ḡiyābiyyāt	الْغِيَابِيَّات al-ḡiyābiyyāt
Nominative	غِيَابِيُّونَ ḡiyābiyyūna	الْغِيَابِيُّونَ al-ḡiyābiyyūna	غِيَابِيَّاتٌ ḡiyābiyyātun	الْغِيَابِيَّاتُ al-ḡiyābiyyātu
Accusative	غِيَابِيِّينَ ḡiyābiyyīna	الْغِيَابِيِّينَ al-ḡiyābiyyīna	غِيَابِيَّاتٍ ḡiyābiyyātin	الْغِيَابِيَّاتِ al-ḡiyābiyyāti
Genitive	غِيَابِيِّينَ ḡiyābiyyīna	الْغِيَابِيِّينَ al-ḡiyābiyyīna	غِيَابِيَّاتٍ ḡiyābiyyātin	الْغِيَابِيَّاتِ al-ḡiyābiyyāti

Descendants

• → Ottoman Turkish: غیابی
  • → Turkish: gıyabi
  • → Crimean Tatar: ğiyabiy