قانی
Jump to navigation
Jump to search
Ottoman Turkish[edit]
Alternative forms[edit]
- قنی (kanı, hanı, hani), قانجه (kanca, kance), قانده (kanda, kande), قنجه (kanca, kance), قنده (kanda, kande), هانی (hanı, hani), هانیا (hanya)
Etymology[edit]
From the interrogative stem Proto-Turkic *ka-.
Adverb[edit]
قانی • (kanı, hanı, hani)
- (interrogative) where
Descendants[edit]
- Turkish: hani
References[edit]
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “قانی”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[1], Vienna, columns 3600–3692
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “قنجه”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[2], Vienna, column 3767
- Redhouse, James W. (1890) “قنی”, in A Turkish and English Lexicon[3], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1477
- Zenker, Julius Theodor (1876) “قانی”, in Türkisch-arabisch-persisches Handwörterbuch, volume 2 (overall work in German and French), Leipzig: Wilhelm Engelmann, pages 685–686
- Zenker, Julius Theodor (1876) “هانی”, in Türkisch-arabisch-persisches Handwörterbuch, volume 2 (overall work in German and French), Leipzig: Wilhelm Engelmann, page 938