كرسته
Jump to navigation
Jump to search
Ottoman Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Persian کراسته (karāste, “ready, useful, working”), probably from the same root of كَردَن (kardan, “to do, make”).
Noun[edit]
كرسته • (kereste)
Derived terms[edit]
- كرستهجی (keresteci)
Descendants[edit]
- Turkish: kereste
Further reading[edit]
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “كرسته”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[1], Vienna, columns 3899–3900
- Nişanyan, Sevan (2002–) “kereste”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “كرسته”, in A Turkish and English Lexicon[2], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1539