لیمان
Jump to navigation
Jump to search
Ottoman Turkish[edit]
Etymology[edit]
From Byzantine Greek λιμένιον (liménion), from Ancient Greek λιμήν (limḗn).
Noun[edit]
لیمان • (liman)
- port, haven, harbor, any place where ships can be sheltered
- estuary, the place where ocean tides and river water merge
- Synonym: خلیج (halic)
Derived terms[edit]
- لیمان رئیسی (liman reisi, “harbor-master”)
- لیمانلق (limanlık, “dead calm”)
- لیمانلمق (limanlamak, “to become calm (of the sea)”)
Descendants[edit]
Further reading[edit]
- Çağbayır, Yaşar (2007) “liman2”, in Ötüken Türkçe Sözlük (in Turkish), volume 1, Istanbul: Ötüken Neşriyat, page 2968
- Kélékian, Diran (1911) “لیمان”, in Dictionnaire turc-français[1], Constantinople: Mihran, page 1086b
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1687) “Portus”, in Complementum thesauri linguarum orientalium, seu onomasticum latino-turcico-arabico-persicum, simul idem index verborum lexici turcico-arabico-persici, quod latinâ, germanicâ, aliarumque linguarum adjectâ nomenclatione nuper in lucem editum[2], Vienna, column 1321
- Meninski, Franciszek à Mesgnien (1680) “لیمان”, in Thesaurus linguarum orientalium, Turcicae, Arabicae, Persicae, praecipuas earum opes à Turcis peculiariter usurpatas continens, nimirum Lexicon Turkico-Arabico-Persicum[3], Vienna, column 4219
- Nişanyan, Sevan (2002–) “liman”, in Nişanyan Sözlük
- Redhouse, James W. (1890) “لیمان”, in A Turkish and English Lexicon[4], Constantinople: A. H. Boyajian, page 1650