अर्यमन्

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• অৰ্যমন্ (Assamese script)
• ᬅᬃᬬᬫᬦ᭄ (Balinese script)
• অর্যমন্ (Bengali script)
• 𑰀𑰨𑰿𑰧𑰦𑰡𑰿 (Bhaiksuki script)
• 𑀅𑀭𑁆𑀬𑀫𑀦𑁆 (Brahmi script)
• အရျမန် (Burmese script)
• અર્યમન્ (Gujarati script)
• ਅਰ੍ਯਮਨ੍ (Gurmukhi script)
• 𑌅𑌰𑍍𑌯𑌮𑌨𑍍 (Grantha script)
• ꦄꦫꦾꦩꦤ꧀ (Javanese script)
• 𑂃𑂩𑂹𑂨𑂧𑂢𑂹 (Kaithi script)
• ಅರ್ಯಮೝ (Kannada script)
• អយ៌មន៑ (Khmer script)
• ອຣ຺ຍມນ຺ (Lao script)
• അര്യമന് (Malayalam script)
• ᠠᡵᠶᠠᠮᠠᠨ (Manchu script)
• 𑘀𑘨𑘿𑘧𑘦𑘡𑘿 (Modi script)
• ᠠᠷᠶ᠋ᠠᠮᠠᠨ (Mongolian script)
• 𑦠𑧈𑧠𑧇𑧆𑧁𑧠 (Nandinagari script)
• 𑐀𑐬𑑂𑐫𑐩𑐣𑑂 (Newa script)
• ଅର୍ଯମନ୍ (Odia script)
• ꢂꢬ꣄ꢫꢪꢥ꣄ (Saurashtra script)
• 𑆃𑆫𑇀𑆪𑆩𑆤𑇀 (Sharada script)
• 𑖀𑖨𑖿𑖧𑖦𑖡𑖿 (Siddham script)
• අර්‍යමන් (Sinhalese script)
• 𑩐𑩼 𑪙𑩻𑩴𑩯 𑪙 (Soyombo script)
• 𑚀𑚤𑚶𑚣𑚢𑚝𑚶 (Takri script)
• அர்யமந் (Tamil script)
• అర్యమౝ (Telugu script)
• อรฺยมนฺ (Thai script)
• ཨ་རྱ་མ་ན྄ (Tibetan script)
• 𑒁𑒩𑓂𑒨𑒧𑒢𑓂 (Tirhuta script)
• 𑨀𑨫𑩇𑨪𑨢𑨝𑨴 (Zanabazar Square script)

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *aryamā́, from Proto-Indo-Iranian *aryamā́. Cognate with Avestan 𐬀𐬌𐬭𐬌𐬌𐬀𐬨𐬀𐬥 (aⁱriiaman), Middle Persian [script needed] (ʾylmʾn' /⁠ērmān⁠/).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɐɾ.jɐ.mɐ́n/
• (Classical) IPA^(key): /ˈɐɾ.jɐ.mɐn̪/

Noun

अर्यमन् • (aryamán) stem, m

1. a friend, play-fellow, companion
   1. (especially) a friend who asks a woman in marriage for another

Proper noun

अर्यमन् • (aryamán) stem, m

1. the name of an Aditya: Aryaman
   • c. 1700 BCE – 1200 BCE, Ṛgveda 1.89.3:

     तान्पूर्व॑या नि॒विदा॑ हूमहे व॒यं भगं॑ मि॒त्रमदि॑तिं॒ दक्ष॑म॒स्रिध॑म्।
     अ॒र्य॒मणं॒ वरु॑णं॒ सोम॑म॒श्विना॒ सर॑स्वती नः सु॒भगा॒ मय॑स्करत्॥

     tā́npū́rvayā nivídā hūmahe vayáṃ bhágaṃ mitrámáditiṃ dákṣamasrídham.
     aryamáṇaṃ váruṇaṃ sómamaśvínā sárasvatī naḥ subhágā máyaskarat.

     We invoke them with an ancient text, Bhaga, Mitra, Aditi, Dakṣa, Asridh, Aryaman, Varuṇa, Soma, the Aśvins; and may the gracious Sarasvatī grant us happiness.

Declension

Masculine an-stem declension of अर्यमन् (aryamán)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अर्यमा aryamā́	अर्यमाणौ / अर्यमाणा¹ aryamā́ṇau / aryamā́ṇā¹	अर्यमाणः aryamā́ṇaḥ
Vocative	अर्यमन् áryaman	अर्यमाणौ / अर्यमाणा¹ áryamāṇau / áryamāṇā¹	अर्यमाणः áryamāṇaḥ
Accusative	अर्यमाणम् aryamā́ṇam	अर्यमाणौ / अर्यमाणा¹ aryamā́ṇau / aryamā́ṇā¹	अर्यम्णः aryamṇáḥ
Instrumental	अर्यम्णा aryamṇā́	अर्यमभ्याम् aryamábhyām	अर्यमभिः aryamábhiḥ
Dative	अर्यम्णे aryamṇé	अर्यमभ्याम् aryamábhyām	अर्यमभ्यः aryamábhyaḥ
Ablative	अर्यम्णः aryamṇáḥ	अर्यमभ्याम् aryamábhyām	अर्यमभ्यः aryamábhyaḥ
Genitive	अर्यम्णः aryamṇáḥ	अर्यम्णोः aryamṇóḥ	अर्यम्णाम् aryamṇā́m
Locative	अर्यम्णि / अर्यमणि / अर्यमन्¹ aryamṇí / aryamáṇi / aryamán¹	अर्यम्णोः aryamṇóḥ	अर्यमसु aryamásu
Notes	¹Vedic

References

• Monier Williams (1899) “अर्यमन्”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 93.