अर्हित

Hindi

Etymology

Borrowed from Sanskrit अर्हित (arhita).

Pronunciation

• (Delhi Hindi) IPA^(key): /əɾ.ɦɪt̪/, [ɐɾ.ɦɪt̪]

Adjective

अर्हित • (arhit) (indeclinable)

1. worshipped, honoured, respected

References

• Dāsa, Śyāmasundara (1965–1975) “अर्हित”, in Hindī Śabdasāgara [lit. Sea of Hindi words] (in Hindi), Kashi [Varanasi]: Nagari Pracarini Sabha

Sanskrit

Alternative scripts

Alternative scripts

• অৰ্হিত (Assamese script)
• ᬅᬃᬳᬶᬢ (Balinese script)
• অর্হিত (Bengali script)
• 𑰀𑰨𑰿𑰮𑰰𑰝 (Bhaiksuki script)
• 𑀅𑀭𑁆𑀳𑀺𑀢 (Brahmi script)
• အရ်္ဟိတ (Burmese script)
• અર્હિત (Gujarati script)
• ਅਰ੍ਹਿਤ (Gurmukhi script)
• 𑌅𑌰𑍍𑌹𑌿𑌤 (Grantha script)
• ꦄꦂꦲꦶꦠ (Javanese script)
• 𑂃𑂩𑂹𑂯𑂱𑂞 (Kaithi script)
• ಅರ್ಹಿತ (Kannada script)
• អហ៌ិត (Khmer script)
• ອຣ຺ຫິຕ (Lao script)
• അര്ഹിത (Malayalam script)
• ᠠᡵᡥᡳᢠᠠ (Manchu script)
• 𑘀𑘨𑘿𑘮𑘱𑘝 (Modi script)
• ᠠᠷᠾᠢᢐᠠ᠋ (Mongolian script)
• 𑦠𑧈𑧠𑧎𑧒𑦽 (Nandinagari script)
• 𑐀𑐭𑐶𑐟 (Newa script)
• ଅର୍ହିତ (Odia script)
• ꢂꢬ꣄ꢲꢶꢡ (Saurashtra script)
• 𑆃𑆫𑇀𑆲𑆴𑆠 (Sharada script)
• 𑖀𑖨𑖿𑖮𑖰𑖝 (Siddham script)
• අර්‍හිත (Sinhalese script)
• 𑩐𑩼 𑪙𑪂𑩑𑩫 (Soyombo script)
• 𑚀𑚤𑚶𑚩𑚮𑚙 (Takri script)
• அர்ஹித (Tamil script)
• అర్హిత (Telugu script)
• อรฺหิต (Thai script)
• ཨ་རྷི་ཏ (Tibetan script)
• 𑒁𑒩𑓂𑒯𑒱𑒞 (Tirhuta script)
• 𑨀𑨫𑩇𑨱𑨁𑨙 (Zanabazar Square script)

Etymology

From the root अर्ह् (arh) +‎ -इत (-ita).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /ɐɾ.ɦi.tɐ/
• (Classical) IPA^(key): /ˈɐɾ.ɦi.t̪ɐ/

Adjective

अर्हित • (arhita) stem

1. honoured, worshipped

Declension

Masculine a-stem declension of अर्हित (arhita)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अर्हितः arhitaḥ	अर्हितौ / अर्हिता¹ arhitau / arhitā¹	अर्हिताः / अर्हितासः¹ arhitāḥ / arhitāsaḥ¹
Vocative	अर्हित arhita	अर्हितौ / अर्हिता¹ arhitau / arhitā¹	अर्हिताः / अर्हितासः¹ arhitāḥ / arhitāsaḥ¹
Accusative	अर्हितम् arhitam	अर्हितौ / अर्हिता¹ arhitau / arhitā¹	अर्हितान् arhitān
Instrumental	अर्हितेन arhitena	अर्हिताभ्याम् arhitābhyām	अर्हितैः / अर्हितेभिः¹ arhitaiḥ / arhitebhiḥ¹
Dative	अर्हिताय arhitāya	अर्हिताभ्याम् arhitābhyām	अर्हितेभ्यः arhitebhyaḥ
Ablative	अर्हितात् arhitāt	अर्हिताभ्याम् arhitābhyām	अर्हितेभ्यः arhitebhyaḥ
Genitive	अर्हितस्य arhitasya	अर्हितयोः arhitayoḥ	अर्हितानाम् arhitānām
Locative	अर्हिते arhite	अर्हितयोः arhitayoḥ	अर्हितेषु arhiteṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ā-stem declension of अर्हिता (arhitā)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अर्हिता arhitā	अर्हिते arhite	अर्हिताः arhitāḥ
Vocative	अर्हिते arhite	अर्हिते arhite	अर्हिताः arhitāḥ
Accusative	अर्हिताम् arhitām	अर्हिते arhite	अर्हिताः arhitāḥ
Instrumental	अर्हितया / अर्हिता¹ arhitayā / arhitā¹	अर्हिताभ्याम् arhitābhyām	अर्हिताभिः arhitābhiḥ
Dative	अर्हितायै arhitāyai	अर्हिताभ्याम् arhitābhyām	अर्हिताभ्यः arhitābhyaḥ
Ablative	अर्हितायाः / अर्हितायै² arhitāyāḥ / arhitāyai²	अर्हिताभ्याम् arhitābhyām	अर्हिताभ्यः arhitābhyaḥ
Genitive	अर्हितायाः / अर्हितायै² arhitāyāḥ / arhitāyai²	अर्हितयोः arhitayoḥ	अर्हितानाम् arhitānām
Locative	अर्हितायाम् arhitāyām	अर्हितयोः arhitayoḥ	अर्हितासु arhitāsu
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of अर्हित (arhita)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	अर्हितम् arhitam	अर्हिते arhite	अर्हितानि / अर्हिता¹ arhitāni / arhitā¹
Vocative	अर्हित arhita	अर्हिते arhite	अर्हितानि / अर्हिता¹ arhitāni / arhitā¹
Accusative	अर्हितम् arhitam	अर्हिते arhite	अर्हितानि / अर्हिता¹ arhitāni / arhitā¹
Instrumental	अर्हितेन arhitena	अर्हिताभ्याम् arhitābhyām	अर्हितैः / अर्हितेभिः¹ arhitaiḥ / arhitebhiḥ¹
Dative	अर्हिताय arhitāya	अर्हिताभ्याम् arhitābhyām	अर्हितेभ्यः arhitebhyaḥ
Ablative	अर्हितात् arhitāt	अर्हिताभ्याम् arhitābhyām	अर्हितेभ्यः arhitebhyaḥ
Genitive	अर्हितस्य arhitasya	अर्हितयोः arhitayoḥ	अर्हितानाम् arhitānām
Locative	अर्हिते arhite	अर्हितयोः arhitayoḥ	अर्हितेषु arhiteṣu
Notes	¹Vedic

References

• Monier Williams (1899) “अर्हित”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 93.