द्वय

Sanskrit

Etymology

From Proto-Indo-Aryan *dwayHás, from Proto-Indo-Iranian *dwayHás, from Proto-Indo-European *dwoyHós. Cognate with Ancient Greek δοιός (doiós), Lithuanian dvejì, Proto-Slavic *dъvojь, Old Norse Tveggi.

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /dʋɐ.jɐ́/
• (Classical) IPA^(key): /ˈd̪ʋɐ.jɐ/

Adjective

द्वय • (dvayá) stem

1. double, twofold

Declension

Masculine a-stem declension of द्वय (dvayá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	द्वयः dvayáḥ	द्वयौ / द्वया¹ dvayaú / dvayā́¹	द्वयाः / द्वयासः¹ dvayā́ḥ / dvayā́saḥ¹
Vocative	द्वय dváya	द्वयौ / द्वया¹ dváyau / dváyā¹	द्वयाः / द्वयासः¹ dváyāḥ / dváyāsaḥ¹
Accusative	द्वयम् dvayám	द्वयौ / द्वया¹ dvayaú / dvayā́¹	द्वयान् dvayā́n
Instrumental	द्वयेन dvayéna	द्वयाभ्याम् dvayā́bhyām	द्वयैः / द्वयेभिः¹ dvayaíḥ / dvayébhiḥ¹
Dative	द्वयाय dvayā́ya	द्वयाभ्याम् dvayā́bhyām	द्वयेभ्यः dvayébhyaḥ
Ablative	द्वयात् dvayā́t	द्वयाभ्याम् dvayā́bhyām	द्वयेभ्यः dvayébhyaḥ
Genitive	द्वयस्य dvayásya	द्वययोः dvayáyoḥ	द्वयानाम् dvayā́nām
Locative	द्वये dvayé	द्वययोः dvayáyoḥ	द्वयेषु dvayéṣu
Notes	¹Vedic

Feminine ī-stem declension of द्वयी (dvayī)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	द्वयी dvayī	द्वय्यौ / द्वयी¹ dvayyau / dvayī¹	द्वय्यः / द्वयीः¹ dvayyaḥ / dvayīḥ¹
Vocative	द्वयि dvayi	द्वय्यौ / द्वयी¹ dvayyau / dvayī¹	द्वय्यः / द्वयीः¹ dvayyaḥ / dvayīḥ¹
Accusative	द्वयीम् dvayīm	द्वय्यौ / द्वयी¹ dvayyau / dvayī¹	द्वयीः dvayīḥ
Instrumental	द्वय्या dvayyā	द्वयीभ्याम् dvayībhyām	द्वयीभिः dvayībhiḥ
Dative	द्वय्यै dvayyai	द्वयीभ्याम् dvayībhyām	द्वयीभ्यः dvayībhyaḥ
Ablative	द्वय्याः / द्वय्यै² dvayyāḥ / dvayyai²	द्वयीभ्याम् dvayībhyām	द्वयीभ्यः dvayībhyaḥ
Genitive	द्वय्याः / द्वय्यै² dvayyāḥ / dvayyai²	द्वय्योः dvayyoḥ	द्वयीनाम् dvayīnām
Locative	द्वय्याम् dvayyām	द्वय्योः dvayyoḥ	द्वयीषु dvayīṣu
Notes	¹Vedic ²Brāhmaṇas

Neuter a-stem declension of द्वय (dvayá)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	द्वयम् dvayám	द्वये dvayé	द्वयानि / द्वया¹ dvayā́ni / dvayā́¹
Vocative	द्वय dváya	द्वये dváye	द्वयानि / द्वया¹ dváyāni / dváyā¹
Accusative	द्वयम् dvayám	द्वये dvayé	द्वयानि / द्वया¹ dvayā́ni / dvayā́¹
Instrumental	द्वयेन dvayéna	द्वयाभ्याम् dvayā́bhyām	द्वयैः / द्वयेभिः¹ dvayaíḥ / dvayébhiḥ¹
Dative	द्वयाय dvayā́ya	द्वयाभ्याम् dvayā́bhyām	द्वयेभ्यः dvayébhyaḥ
Ablative	द्वयात् dvayā́t	द्वयाभ्याम् dvayā́bhyām	द्वयेभ्यः dvayébhyaḥ
Genitive	द्वयस्य dvayásya	द्वययोः dvayáyoḥ	द्वयानाम् dvayā́nām
Locative	द्वये dvayé	द्वययोः dvayáyoḥ	द्वयेषु dvayéṣu
Notes	¹Vedic

References

• Monier Williams (1899) “द्वय”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 503.