मनुस्

Sanskrit

Etymology

From *men- (“to think”).

Pronunciation

• (Vedic) IPA^(key): /mɐ́.nus/
• (Classical) IPA^(key): /ˈmɐ.n̪us̪/

Noun

मनुस् • (mánus) stem, m

1. man
2. Manu (the father of men)

Declension

Masculine us-stem declension of मनुस् (mánus)
	Singular	Dual	Plural
Nominative	मनुः mánuḥ	मनुषौ / मनुषा¹ mánuṣau / mánuṣā¹	मनुषः mánuṣaḥ
Vocative	मनुः mánuḥ	मनुषौ / मनुषा¹ mánuṣau / mánuṣā¹	मनुषः mánuṣaḥ
Accusative	मनुषम् mánuṣam	मनुषौ / मनुषा¹ mánuṣau / mánuṣā¹	मनुषः mánuṣaḥ
Instrumental	मनुषा mánuṣā	मनुर्भ्याम् mánurbhyām	मनुर्भिः mánurbhiḥ
Dative	मनुषे mánuṣe	मनुर्भ्याम् mánurbhyām	मनुर्भ्यः mánurbhyaḥ
Ablative	मनुषः mánuṣaḥ	मनुर्भ्याम् mánurbhyām	मनुर्भ्यः mánurbhyaḥ
Genitive	मनुषः mánuṣaḥ	मनुषोः mánuṣoḥ	मनुषाम् mánuṣām
Locative	मनुषि mánuṣi	मनुषोः mánuṣoḥ	मनुःषु mánuḥṣu
Notes	¹Vedic

References

• Monier Williams (1899) “मनुस्”, in A Sanskrit–English Dictionary, […], new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0785/1.