அனாதை

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from Sanskrit अनाथ (anātha). Cognate with Malayalam അനാഥ (anātha).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

அனாதை (aṉātai)

  1. orphan

Declension[edit]

ai-stem declension of அனாதை (aṉātai)
Singular Plural
Nominative அனாதை
aṉātai
அனாதைகள்
aṉātaikaḷ
Vocative அனாதையே
aṉātaiyē
அனாதைகளே
aṉātaikaḷē
Accusative அனாதையை
aṉātaiyai
அனாதைகளை
aṉātaikaḷai
Dative அனாதைக்கு
aṉātaikku
அனாதைகளுக்கு
aṉātaikaḷukku
Genitive அனாதையுடைய
aṉātaiyuṭaiya
அனாதைகளுடைய
aṉātaikaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative அனாதை
aṉātai
அனாதைகள்
aṉātaikaḷ
Vocative அனாதையே
aṉātaiyē
அனாதைகளே
aṉātaikaḷē
Accusative அனாதையை
aṉātaiyai
அனாதைகளை
aṉātaikaḷai
Dative அனாதைக்கு
aṉātaikku
அனாதைகளுக்கு
aṉātaikaḷukku
Benefactive அனாதைக்காக
aṉātaikkāka
அனாதைகளுக்காக
aṉātaikaḷukkāka
Genitive 1 அனாதையுடைய
aṉātaiyuṭaiya
அனாதைகளுடைய
aṉātaikaḷuṭaiya
Genitive 2 அனாதையின்
aṉātaiyiṉ
அனாதைகளின்
aṉātaikaḷiṉ
Locative 1 அனாதையில்
aṉātaiyil
அனாதைகளில்
aṉātaikaḷil
Locative 2 அனாதையிடம்
aṉātaiyiṭam
அனாதைகளிடம்
aṉātaikaḷiṭam
Sociative 1 அனாதையோடு
aṉātaiyōṭu
அனாதைகளோடு
aṉātaikaḷōṭu
Sociative 2 அனாதையுடன்
aṉātaiyuṭaṉ
அனாதைகளுடன்
aṉātaikaḷuṭaṉ
Instrumental அனாதையால்
aṉātaiyāl
அனாதைகளால்
aṉātaikaḷāl
Ablative அனாதையிலிருந்து
aṉātaiyiliruntu
அனாதைகளிலிருந்து
aṉātaikaḷiliruntu

Derived terms[edit]