கறு

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Tamil[edit]

Etymology[edit]

Cognate to Malayalam കറു (kaṟu) and Old Kannada ಕಱು (kaṟu).

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

கறு (kaṟu)

  1. (intransitive) to grow black, darken
  2. to mature, come to a climax
    Synonym: முற்று (muṟṟu)
  3. (Kongu) to become impure, polluted; contract moral defilement
  4. (transitive) to resent, get angry with
    Synonym: கோபி (kōpi)

Conjugation[edit]

Noun[edit]

கறு (kaṟu)

  1. rancour, vengeful enmity

Declension[edit]

ṟu-stem declension of கறு (kaṟu)
Singular Plural
Nominative கறு
kaṟu
கறுகள்
kaṟukaḷ
Vocative கறே
kaṟē
கறுகளே
kaṟukaḷē
Accusative கற்றை
kaṟṟai
கறுகளை
kaṟukaḷai
Dative கற்றுக்கு
kaṟṟukku
கறுகளுக்கு
kaṟukaḷukku
Genitive கற்றுடைய
kaṟṟuṭaiya
கறுகளுடைய
kaṟukaḷuṭaiya
Singular Plural
Nominative கறு
kaṟu
கறுகள்
kaṟukaḷ
Vocative கறே
kaṟē
கறுகளே
kaṟukaḷē
Accusative கற்றை
kaṟṟai
கறுகளை
kaṟukaḷai
Dative கற்றுக்கு
kaṟṟukku
கறுகளுக்கு
kaṟukaḷukku
Benefactive கற்றுக்காக
kaṟṟukkāka
கறுகளுக்காக
kaṟukaḷukkāka
Genitive 1 கற்றுடைய
kaṟṟuṭaiya
கறுகளுடைய
kaṟukaḷuṭaiya
Genitive 2 கற்றின்
kaṟṟiṉ
கறுகளின்
kaṟukaḷiṉ
Locative 1 கற்றில்
kaṟṟil
கறுகளில்
kaṟukaḷil
Locative 2 கற்றிடம்
kaṟṟiṭam
கறுகளிடம்
kaṟukaḷiṭam
Sociative 1 கற்றோடு
kaṟṟōṭu
கறுகளோடு
kaṟukaḷōṭu
Sociative 2 கற்றுடன்
kaṟṟuṭaṉ
கறுகளுடன்
kaṟukaḷuṭaṉ
Instrumental கற்றால்
kaṟṟāl
கறுகளால்
kaṟukaḷāl
Ablative கற்றிலிருந்து
kaṟṟiliruntu
கறுகளிலிருந்து
kaṟukaḷiliruntu

References[edit]

  • University of Madras (1924–1936) “கறு”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press