முரி

Tamil

Pronunciation

• IPA^(key): /mʊɾɪ/, [mʊɾi]

Etymology 1

Cognate with Kannada ಮುರಿ (muri).

Verb

முரி • (muri) (intransitive)

1. to break off, snap off
2. to perish, be ruined
3. to be scattered
4. to go wrong
5. to be defeated
6. to separate, leave
7. to lose one's position
8. to be spoiled
9. to bend
10. to lack in strength, be gentle

Conjugation

Conjugation of முரி (muri)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	முரிகிறேன் murikiṟēṉ	முரிகிறாய் murikiṟāy	முரிகிறான் murikiṟāṉ	முரிகிறாள் murikiṟāḷ	முரிகிறார் murikiṟār	முரிகிறது murikiṟatu
past	முரிந்தேன் murintēṉ	முரிந்தாய் murintāy	முரிந்தான் murintāṉ	முரிந்தாள் murintāḷ	முரிந்தார் murintār	முரிந்தது murintatu
future	முரிவேன் murivēṉ	முரிவாய் murivāy	முரிவான் murivāṉ	முரிவாள் murivāḷ	முரிவார் murivār	முரியும் muriyum
future negative	முரியமாட்டேன் muriyamāṭṭēṉ	முரியமாட்டாய் muriyamāṭṭāy	முரியமாட்டான் muriyamāṭṭāṉ	முரியமாட்டாள் muriyamāṭṭāḷ	முரியமாட்டார் muriyamāṭṭār	முரியாது muriyātu
negative	முரியவில்லை muriyavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	முரிகிறோம் murikiṟōm	முரிகிறீர்கள் murikiṟīrkaḷ	முரிகிறார்கள் murikiṟārkaḷ		முரிகின்றன murikiṉṟaṉa
past	முரிந்தோம் murintōm	முரிந்தீர்கள் murintīrkaḷ	முரிந்தார்கள் murintārkaḷ		முரிந்தன murintaṉa
future	முரிவோம் murivōm	முரிவீர்கள் murivīrkaḷ	முரிவார்கள் murivārkaḷ		முரிவன murivaṉa
future negative	முரியமாட்டோம் muriyamāṭṭōm	முரியமாட்டீர்கள் muriyamāṭṭīrkaḷ	முரியமாட்டார்கள் muriyamāṭṭārkaḷ		முரியா muriyā
negative	முரியவில்லை muriyavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	முரி muri			முரியுங்கள் muriyuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	முரியாதே muriyātē			முரியாதீர்கள் muriyātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of முரிந்துவிடு (murintuviṭu)		past of முரிந்துவிட்டிரு (murintuviṭṭiru)		future of முரிந்துவிடு (murintuviṭu)
progressive	முரிந்துக்கொண்டிரு murintukkoṇṭiru
effective	முரியப்படு muriyappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	முரிய muriya			முரியாமல் இருக்க muriyāmal irukka
potential	முரியலாம் muriyalām			முரியாமல் இருக்கலாம் muriyāmal irukkalām
cohortative	முரியட்டும் muriyaṭṭum			முரியாமல் இருக்கட்டும் muriyāmal irukkaṭṭum
casual conditional	முரிவதால் murivatāl			முரியாத்தால் muriyāttāl
conditional	முரிந்தால் murintāl			முரியாவிட்டால் muriyāviṭṭāl
adverbial participle	முரிந்து murintu			முரியாமல் muriyāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	முரிகிற murikiṟa	முரிந்த murinta	முரியும் muriyum	முரியாத muriyāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	முரிகிறவன் murikiṟavaṉ	முரிகிறவள் murikiṟavaḷ	முரிகிறவர் murikiṟavar	முரிகிறது murikiṟatu	முரிகிறவர்கள் murikiṟavarkaḷ	முரிகிறவை murikiṟavai
past	முரிந்தவன் murintavaṉ	முரிந்தவள் murintavaḷ	முரிந்தவர் murintavar	முரிந்தது murintatu	முரிந்தவர்கள் murintavarkaḷ	முரிந்தவை murintavai
future	முரிபவன் muripavaṉ	முரிபவள் muripavaḷ	முரிபவர் muripavar	முரிவது murivatu	முரிபவர்கள் muripavarkaḷ	முரிபவை muripavai
negative	முரியாதவன் muriyātavaṉ	முரியாதவள் muriyātavaḷ	முரியாதவர் muriyātavar	முரியாதது muriyātatu	முரியாதவர்கள் muriyātavarkaḷ	முரியாதவை muriyātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	முரிவது murivatu		முரிதல் murital		முரியல் muriyal

Etymology 2

Causative of முரி (muri). Cognate with Telugu మురియు (muriyu).

Verb

முரி • (muri) (transitive)

1. to break off, snap off
2. to ruin
3. to defeat
4. to manage (as a business)

Conjugation

Conjugation of முரி (muri)

singular affective	first	second	third masculine	third feminine	third honorific	third neuter
	நான்	நீ	அவன்	அவள்	அவர்	அது
present	முரிக்கிறேன் murikkiṟēṉ	முரிக்கிறாய் murikkiṟāy	முரிக்கிறான் murikkiṟāṉ	முரிக்கிறாள் murikkiṟāḷ	முரிக்கிறார் murikkiṟār	முரிக்கிறது murikkiṟatu
past	முரித்தேன் murittēṉ	முரித்தாய் murittāy	முரித்தான் murittāṉ	முரித்தாள் murittāḷ	முரித்தார் murittār	முரித்தது murittatu
future	முரிப்பேன் murippēṉ	முரிப்பாய் murippāy	முரிப்பான் murippāṉ	முரிப்பாள் murippāḷ	முரிப்பார் murippār	முரிக்கும் murikkum
future negative	முரிக்கமாட்டேன் murikkamāṭṭēṉ	முரிக்கமாட்டாய் murikkamāṭṭāy	முரிக்கமாட்டான் murikkamāṭṭāṉ	முரிக்கமாட்டாள் murikkamāṭṭāḷ	முரிக்கமாட்டார் murikkamāṭṭār	முரிக்காது murikkātu
negative	முரிக்கவில்லை murikkavillai
plural affective	first	second (or singular polite)	third epicene		third neuter
	நாம் (inclusive) நாங்கள் (exclusive)	நீங்கள்	அவர்கள்		அவை
present	முரிக்கிறோம் murikkiṟōm	முரிக்கிறீர்கள் murikkiṟīrkaḷ	முரிக்கிறார்கள் murikkiṟārkaḷ		முரிக்கின்றன murikkiṉṟaṉa
past	முரித்தோம் murittōm	முரித்தீர்கள் murittīrkaḷ	முரித்தார்கள் murittārkaḷ		முரித்தன murittaṉa
future	முரிப்போம் murippōm	முரிப்பீர்கள் murippīrkaḷ	முரிப்பார்கள் murippārkaḷ		முரிப்பன murippaṉa
future negative	முரிக்கமாட்டோம் murikkamāṭṭōm	முரிக்கமாட்டீர்கள் murikkamāṭṭīrkaḷ	முரிக்கமாட்டார்கள் murikkamāṭṭārkaḷ		முரிக்கா murikkā
negative	முரிக்கவில்லை murikkavillai
imperative	singular			plural (or singular polite)
	முரி muri			முரியுங்கள் muriyuṅkaḷ
negative imperative	singular			plural (or singular polite)
	முரிக்காதே murikkātē			முரிக்காதீர்கள் murikkātīrkaḷ
perfect	present		past		future
	past of முரித்துவிடு (murittuviṭu)		past of முரித்துவிட்டிரு (murittuviṭṭiru)		future of முரித்துவிடு (murittuviṭu)
progressive	முரித்துக்கொண்டிரு murittukkoṇṭiru
effective	முரிக்கப்படு murikkappaṭu
non-finite forms	plain			negative
infinitive	முரிக்க murikka			முரிக்காமல் இருக்க murikkāmal irukka
potential	முரிக்கலாம் murikkalām			முரிக்காமல் இருக்கலாம் murikkāmal irukkalām
cohortative	முரிக்கட்டும் murikkaṭṭum			முரிக்காமல் இருக்கட்டும் murikkāmal irukkaṭṭum
casual conditional	முரிப்பதால் murippatāl			முரிக்காத்தால் murikkāttāl
conditional	முரித்தால் murittāl			முரிக்காவிட்டால் murikkāviṭṭāl
adverbial participle	முரித்து murittu			முரிக்காமல் murikkāmal
adjectival participle	present	past	future	negative
	முரிக்கிற murikkiṟa	முரித்த muritta	முரிக்கும் murikkum	முரிக்காத murikkāta
verbal noun	singular				plural
	masculine	feminine	honorific	neuter	epicene	neuter
present	முரிக்கிறவன் murikkiṟavaṉ	முரிக்கிறவள் murikkiṟavaḷ	முரிக்கிறவர் murikkiṟavar	முரிக்கிறது murikkiṟatu	முரிக்கிறவர்கள் murikkiṟavarkaḷ	முரிக்கிறவை murikkiṟavai
past	முரித்தவன் murittavaṉ	முரித்தவள் murittavaḷ	முரித்தவர் murittavar	முரித்தது murittatu	முரித்தவர்கள் murittavarkaḷ	முரித்தவை murittavai
future	முரிப்பவன் murippavaṉ	முரிப்பவள் murippavaḷ	முரிப்பவர் murippavar	முரிப்பது murippatu	முரிப்பவர்கள் murippavarkaḷ	முரிப்பவை murippavai
negative	முரிக்காதவன் murikkātavaṉ	முரிக்காதவள் murikkātavaḷ	முரிக்காதவர் murikkātavar	முரிக்காதது murikkātatu	முரிக்காதவர்கள் murikkātavarkaḷ	முரிக்காதவை murikkātavai
gerund	Form I		Form II		Form III
	முரிப்பது murippatu		முரித்தல் murittal		முரிக்கல் murikkal

Etymology 3

Cognate with Telugu మురి (muri), Malayalam മുറി (muṟi).

Noun

முரி • (muri)

1. piece, bit, half
2. broken rice
3. anything short or dwarfish
4. scratch, blemish
5. curve, bend
6. written bond
7. (music) the closing section of a musical composition
8. the curitakam at the close of a poem in nāṭaka-t-tamiḻ

References

• University of Madras (1924–1936) “முரி”, in Tamil Lexicon, Madras [Chennai]: Diocesan Press
• Johann Philipp Fabricius (1972) “முரி”, in Tamil and English Dictionary, Tranquebar: Evangelical Lutheran Mission Pub. House