ಗೆಳೆಯ

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Kannada[edit]

Etymology[edit]

From Proto-Dravidian *keḷ- (friendly, loved, companion). Cognate with Tamil கேளிர் (kēḷir, kinsman, friend).

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

ಗೆಳೆಯ (geḷeya)

  1. a friend
    Synonyms: ಮಿತ್ರ (mitra), ಸ್ನೇಹಿತ (snēhita)

Declension[edit]

Case/Form Singular Plural
Nominative ಗೆಳೆಯನು (geḷeyanu) ಗೆಳೆಯರು (geḷeyaru)
Accusative ಗೆಳೆಯನನ್ನು (geḷeyanannu) ಗೆಳೆಯರನ್ನು (geḷeyarannu)
Instrumental ಗೆಳೆಯನಿಂದ (geḷeyaninda) ಗೆಳೆಯರಿಂದ (geḷeyarinda)
Dative ಗೆಳೆಯನಿಗೆ (geḷeyanige) ಗೆಳೆಯರಿಗೆ (geḷeyarige)
Genitive ಗೆಳೆಯನ (geḷeyana) ಗೆಳೆಯರ (geḷeyara)

Related terms[edit]