ἀγανακτεόμενος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.ɡa.nak.te.ó.me.nos/ → /a.ɣa.nak.teˈo.me.nos/ → /a.ɣa.nak.teˈo.me.nos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.ɡa.nak.te.ó.me.nos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.ɡa.nak.teˈo.me.nos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.ɣa.nak.teˈo.me.nos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.ɣa.nak.teˈo.me.nos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.ɣa.nak.teˈo.me.nos/

Participle

ἀγᾰνακτεόμενος • (aganakteómenos) m (feminine ἀγᾰνακτεομένη, neuter ἀγᾰνακτεόμενον); first/second declension

1. present mediopassive participle of ἀγανακτέω (aganaktéō)

Inflection

First and second declension of ἀγᾰνακτεόμενος; ἀγᾰνακτεομένη; ἀγᾰνακτεόμενον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀγᾰνακτεόμενος aganakteómenos	ἀγᾰνακτεομένη aganakteoménē	ἀγᾰνακτεόμενον aganakteómenon		ἀγᾰνακτεομένω aganakteoménō	ἀγᾰνακτεομένᾱ aganakteoménā	ἀγᾰνακτεομένω aganakteoménō		ἀγᾰνακτεόμενοι aganakteómenoi	ἀγᾰνακτεόμεναι aganakteómenai	ἀγᾰνακτεόμενᾰ aganakteómena
Genitive		ἀγᾰνακτεομένου aganakteoménou	ἀγᾰνακτεομένης aganakteoménēs	ἀγᾰνακτεομένου aganakteoménou		ἀγᾰνακτεομένοιν aganakteoménoin	ἀγᾰνακτεομέναιν aganakteoménain	ἀγᾰνακτεομένοιν aganakteoménoin		ἀγᾰνακτεομένων aganakteoménōn	ἀγᾰνακτεομένων aganakteoménōn	ἀγᾰνακτεομένων aganakteoménōn
Dative		ἀγᾰνακτεομένῳ aganakteoménōi	ἀγᾰνακτεομένῃ aganakteoménēi	ἀγᾰνακτεομένῳ aganakteoménōi		ἀγᾰνακτεομένοιν aganakteoménoin	ἀγᾰνακτεομέναιν aganakteoménain	ἀγᾰνακτεομένοιν aganakteoménoin		ἀγᾰνακτεομένοις aganakteoménois	ἀγᾰνακτεομέναις aganakteoménais	ἀγᾰνακτεομένοις aganakteoménois
Accusative		ἀγᾰνακτεόμενον aganakteómenon	ἀγᾰνακτεομένην aganakteoménēn	ἀγᾰνακτεόμενον aganakteómenon		ἀγᾰνακτεομένω aganakteoménō	ἀγᾰνακτεομένᾱ aganakteoménā	ἀγᾰνακτεομένω aganakteoménō		ἀγᾰνακτεομένους aganakteoménous	ἀγᾰνακτεομένᾱς aganakteoménās	ἀγᾰνακτεόμενᾰ aganakteómena
Vocative		ἀγᾰνακτεόμενε aganakteómene	ἀγᾰνακτεομένη aganakteoménē	ἀγᾰνακτεόμενον aganakteómenon		ἀγᾰνακτεομένω aganakteoménō	ἀγᾰνακτεομένᾱ aganakteoménā	ἀγᾰνακτεομένω aganakteoménō		ἀγᾰνακτεόμενοι aganakteómenoi	ἀγᾰνακτεόμεναι aganakteómenai	ἀγᾰνακτεόμενᾰ aganakteómena
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀγᾰνακτεομένως aganakteoménōs				ἀγᾰνακτεομενώτερος aganakteomenṓteros				ἀγᾰνακτεομενώτᾰτος aganakteomenṓtatos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.