ἀγγελίετε

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /aŋ.ɡe.lí.e.te/ → /aɲ.ɟeˈli.e.te/ → /aɲ.ɟeˈli.e.te/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /aŋ.ɡe.lí.e.te/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /aŋ.ɡeˈli.e.te/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.e.te/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.e.te/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /aɲ.ɟeˈli.e.te/

Verb

ἀγγελίετε • (angelíete)

1. Doric second-person plural future active indicative of ἀγγέλλω (angéllō)