ἀσπαίρων

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /as.pǎi̯.rɔːn/ → /asˈpɛ.ron/ → /asˈpe.ron/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /as.pǎi̯.rɔːn/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /asˈpɛ.ron/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /asˈpɛ.ron/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /asˈpe.ron/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /asˈpe.ron/

Participle

ἀσπαίρων • (aspaírōn) m (feminine ἀσπαίρουσᾰ, neuter ἀσπαῖρον); first/third declension

1. present active participle of ἀσπαίρω (aspaírō)

Declension

First and third declension of ἀ̆σπαίρων; ἀ̆σπαίρουσᾰ; ἀ̆σπαῖρον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀ̆σπαίρων aspaírōn	ἀ̆σπαίρουσᾰ aspaírousa	ἀ̆σπαῖρον aspaîron		ἀ̆σπαίροντε aspaíronte	ἀ̆σπαιρούσᾱ aspairoúsā	ἀ̆σπαίροντε aspaíronte		ἀ̆σπαίροντες aspaírontes	ἀ̆σπαίρουσαι aspaírousai	ἀ̆σπαίροντᾰ aspaíronta
Genitive		ἀ̆σπαίροντος aspaírontos	ἀ̆σπαιρούσης aspairoúsēs	ἀ̆σπαίροντος aspaírontos		ἀ̆σπαιρόντοιν aspairóntoin	ἀ̆σπαιρούσαιν aspairoúsain	ἀ̆σπαιρόντοιν aspairóntoin		ἀ̆σπαιρόντων aspairóntōn	ἀ̆σπαιρουσῶν aspairousôn	ἀ̆σπαιρόντων aspairóntōn
Dative		ἀ̆σπαίροντῐ aspaíronti	ἀ̆σπαιρούσῃ aspairoúsēi	ἀ̆σπαίροντῐ aspaíronti		ἀ̆σπαιρόντοιν aspairóntoin	ἀ̆σπαιρούσαιν aspairoúsain	ἀ̆σπαιρόντοιν aspairóntoin		ἀ̆σπαίρουσῐ / ἀ̆σπαίρουσῐν aspaírousi(n)	ἀ̆σπαιρούσαις aspairoúsais	ἀ̆σπαίρουσῐ / ἀ̆σπαίρουσῐν aspaírousi(n)
Accusative		ἀ̆σπαίροντᾰ aspaíronta	ἀ̆σπαίρουσᾰν aspaírousan	ἀ̆σπαῖρον aspaîron		ἀ̆σπαίροντε aspaíronte	ἀ̆σπαιρούσᾱ aspairoúsā	ἀ̆σπαίροντε aspaíronte		ἀ̆σπαίροντᾰς aspaírontas	ἀ̆σπαιρούσᾱς aspairoúsās	ἀ̆σπαίροντᾰ aspaíronta
Vocative		ἀ̆σπαίρων aspaírōn	ἀ̆σπαίρουσᾰ aspaírousa	ἀ̆σπαῖρον aspaîron		ἀ̆σπαίροντε aspaíronte	ἀ̆σπαιρούσᾱ aspairoúsā	ἀ̆σπαίροντε aspaíronte		ἀ̆σπαίροντες aspaírontes	ἀ̆σπαίρουσαι aspaírousai	ἀ̆σπαίροντᾰ aspaíronta
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀ̆σπαιρόντως aspairóntōs				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.