ἐγκατοικέω

Ancient Greek

Etymology

From ἐν- (en-, “in”) +‎ κατοικέω (katoikéō, “inhabit, dwell”)

Pronunciation

 

• IPA^(key): /eŋ.ka.toi̯.ké.ɔː/ → /eŋ.ɡa.tyˈce.o/ → /eŋ.ɡa.tiˈce.o/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /eŋ.ka.toi̯.ké.ɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /eŋ.ka.tyˈke.o/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /eŋ.ɡa.tyˈce.o/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /eŋ.ɡa.tyˈce.o/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /eŋ.ɡa.tiˈce.o/

Verb

ἐγκᾰτοικέω • (enkatoikéō)

1. to dwell in

Inflection

   Present: ἐγκᾰτοικέω, ἐγκᾰτοικέομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐγκᾰτοικέω	ἐγκᾰτοικέεις	ἐγκᾰτοικέει	ἐγκᾰτοικέετον	ἐγκᾰτοικέετον	ἐγκᾰτοικέομεν	ἐγκᾰτοικέετε	ἐγκᾰτοικέουσῐ(ν)
	subjunctive	ἐγκᾰτοικέω	ἐγκᾰτοικέῃς	ἐγκᾰτοικέῃ	ἐγκᾰτοικέητον	ἐγκᾰτοικέητον	ἐγκᾰτοικέωμεν	ἐγκᾰτοικέητε	ἐγκᾰτοικέωσῐ(ν)
	optative	ἐγκᾰτοικέοιμῐ	ἐγκᾰτοικέοις	ἐγκᾰτοικέοι	ἐγκᾰτοικέοιτον	ἐγκᾰτοικεοίτην	ἐγκᾰτοικέοιμεν	ἐγκᾰτοικέοιτε	ἐγκᾰτοικέοιεν
	imperative		ἐγκᾰτοίκεε	ἐγκᾰτοικεέτω	ἐγκᾰτοικέετον	ἐγκᾰτοικεέτων		ἐγκᾰτοικέετε	ἐγκᾰτοικεόντων
middle/ passive	indicative	ἐγκᾰτοικέομαι	ἐγκᾰτοικέῃ, ἐγκᾰτοικέει	ἐγκᾰτοικέεται	ἐγκᾰτοικέεσθον	ἐγκᾰτοικέεσθον	ἐγκᾰτοικεόμεθᾰ	ἐγκᾰτοικέεσθε	ἐγκᾰτοικέονται
	subjunctive	ἐγκᾰτοικέωμαι	ἐγκᾰτοικέῃ	ἐγκᾰτοικέηται	ἐγκᾰτοικέησθον	ἐγκᾰτοικέησθον	ἐγκᾰτοικεώμεθᾰ	ἐγκᾰτοικέησθε	ἐγκᾰτοικέωνται
	optative	ἐγκᾰτοικεοίμην	ἐγκᾰτοικέοιο	ἐγκᾰτοικέοιτο	ἐγκᾰτοικέοισθον	ἐγκᾰτοικεοίσθην	ἐγκᾰτοικεοίμεθᾰ	ἐγκᾰτοικέοισθε	ἐγκᾰτοικέοιντο
	imperative		ἐγκᾰτοικέου	ἐγκᾰτοικεέσθω	ἐγκᾰτοικέεσθον	ἐγκᾰτοικεέσθων		ἐγκᾰτοικέεσθε	ἐγκᾰτοικεέσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐγκᾰτοικέειν				ἐγκᾰτοικέεσθαι
participle	m	ἐγκᾰτοικέων				ἐγκᾰτοικεόμενος
	f	ἐγκᾰτοικέουσᾰ				ἐγκᾰτοικεομένη
	n	ἐγκᾰτοικέον				ἐγκᾰτοικεόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Present: ἐγκᾰτοικῶ, ἐγκᾰτοικοῦμαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐγκᾰτοικῶ	ἐγκᾰτοικεῖς	ἐγκᾰτοικεῖ	ἐγκᾰτοικεῖτον	ἐγκᾰτοικεῖτον	ἐγκᾰτοικοῦμεν	ἐγκᾰτοικεῖτε	ἐγκᾰτοικοῦσῐ(ν)
	subjunctive	ἐγκᾰτοικῶ	ἐγκᾰτοικῇς	ἐγκᾰτοικῇ	ἐγκᾰτοικῆτον	ἐγκᾰτοικῆτον	ἐγκᾰτοικῶμεν	ἐγκᾰτοικῆτε	ἐγκᾰτοικῶσῐ(ν)
	optative	ἐγκᾰτοικοίην, ἐγκᾰτοικοῖμῐ	ἐγκᾰτοικοίης, ἐγκᾰτοικοῖς	ἐγκᾰτοικοίη, ἐγκᾰτοικοῖ	ἐγκᾰτοικοῖτον, ἐγκᾰτοικοίητον	ἐγκᾰτοικοίτην, ἐγκᾰτοικοιήτην	ἐγκᾰτοικοῖμεν, ἐγκᾰτοικοίημεν	ἐγκᾰτοικοῖτε, ἐγκᾰτοικοίητε	ἐγκᾰτοικοῖεν, ἐγκᾰτοικοίησᾰν
	imperative		ἐγκᾰτοίκει	ἐγκᾰτοικείτω	ἐγκᾰτοικεῖτον	ἐγκᾰτοικείτων		ἐγκᾰτοικεῖτε	ἐγκᾰτοικούντων
middle/ passive	indicative	ἐγκᾰτοικοῦμαι	ἐγκᾰτοικεῖ, ἐγκᾰτοικῇ	ἐγκᾰτοικεῖται	ἐγκᾰτοικεῖσθον	ἐγκᾰτοικεῖσθον	ἐγκᾰτοικούμεθᾰ	ἐγκᾰτοικεῖσθε	ἐγκᾰτοικοῦνται
	subjunctive	ἐγκᾰτοικῶμαι	ἐγκᾰτοικῇ	ἐγκᾰτοικῆται	ἐγκᾰτοικῆσθον	ἐγκᾰτοικῆσθον	ἐγκᾰτοικώμεθᾰ	ἐγκᾰτοικῆσθε	ἐγκᾰτοικῶνται
	optative	ἐγκᾰτοικοίμην	ἐγκᾰτοικοῖο	ἐγκᾰτοικοῖτο	ἐγκᾰτοικοῖσθον	ἐγκᾰτοικοίσθην	ἐγκᾰτοικοίμεθᾰ	ἐγκᾰτοικοῖσθε	ἐγκᾰτοικοῖντο
	imperative		ἐγκᾰτοικοῦ	ἐγκᾰτοικείσθω	ἐγκᾰτοικεῖσθον	ἐγκᾰτοικείσθων		ἐγκᾰτοικεῖσθε	ἐγκᾰτοικείσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐγκᾰτοικεῖν				ἐγκᾰτοικεῖσθαι
participle	m	ἐγκᾰτοικῶν				ἐγκᾰτοικούμενος
	f	ἐγκᾰτοικοῦσᾰ				ἐγκᾰτοικουμένη
	n	ἐγκᾰτοικοῦν				ἐγκᾰτοικούμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐγκᾰτῴκεον, ἐγκᾰτῳκεόμην (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐγκᾰτῴκεον	ἐγκᾰτῴκεες	ἐγκᾰτῴκεε(ν)	ἐγκᾰτῳκέετον	ἐγκᾰτῳκεέτην	ἐγκᾰτῳκέομεν	ἐγκᾰτῳκέετε	ἐγκᾰτῴκεον
middle/ passive	indicative	ἐγκᾰτῳκεόμην	ἐγκᾰτῳκέου	ἐγκᾰτῳκέετο	ἐγκᾰτῳκέεσθον	ἐγκᾰτῳκεέσθην	ἐγκᾰτῳκεόμεθᾰ	ἐγκᾰτῳκέεσθε	ἐγκᾰτῳκέοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ἐγκᾰτῴκουν, ἐγκᾰτῳκούμην (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐγκᾰτῴκουν	ἐγκᾰτῴκεις	ἐγκᾰτῴκει	ἐγκᾰτῳκεῖτον	ἐγκᾰτῳκείτην	ἐγκᾰτῳκοῦμεν	ἐγκᾰτῳκεῖτε	ἐγκᾰτῴκουν
middle/ passive	indicative	ἐγκᾰτῳκούμην	ἐγκᾰτῳκοῦ	ἐγκᾰτῳκεῖτο	ἐγκᾰτῳκεῖσθον	ἐγκᾰτῳκείσθην	ἐγκᾰτῳκούμεθᾰ	ἐγκᾰτῳκεῖσθε	ἐγκᾰτῳκοῦντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: ἐγκᾰτοικήσω, ἐγκᾰτοικήσομαι, ἐγκᾰτοικηθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐγκᾰτοικήσω	ἐγκᾰτοικήσεις	ἐγκᾰτοικήσει	ἐγκᾰτοικήσετον	ἐγκᾰτοικήσετον	ἐγκᾰτοικήσομεν	ἐγκᾰτοικήσετε	ἐγκᾰτοικήσουσῐ(ν)
	optative	ἐγκᾰτοικήσοιμῐ	ἐγκᾰτοικήσοις	ἐγκᾰτοικήσοι	ἐγκᾰτοικήσοιτον	ἐγκᾰτοικησοίτην	ἐγκᾰτοικήσοιμεν	ἐγκᾰτοικήσοιτε	ἐγκᾰτοικήσοιεν
middle	indicative	ἐγκᾰτοικήσομαι	ἐγκᾰτοικήσῃ, ἐγκᾰτοικήσει	ἐγκᾰτοικήσεται	ἐγκᾰτοικήσεσθον	ἐγκᾰτοικήσεσθον	ἐγκᾰτοικησόμεθᾰ	ἐγκᾰτοικήσεσθε	ἐγκᾰτοικήσονται
	optative	ἐγκᾰτοικησοίμην	ἐγκᾰτοικήσοιο	ἐγκᾰτοικήσοιτο	ἐγκᾰτοικήσοισθον	ἐγκᾰτοικησοίσθην	ἐγκᾰτοικησοίμεθᾰ	ἐγκᾰτοικήσοισθε	ἐγκᾰτοικήσοιντο
passive	indicative	ἐγκᾰτοικηθήσομαι	ἐγκᾰτοικηθήσῃ	ἐγκᾰτοικηθήσεται	ἐγκᾰτοικηθήσεσθον	ἐγκᾰτοικηθήσεσθον	ἐγκᾰτοικηθησόμεθᾰ	ἐγκᾰτοικηθήσεσθε	ἐγκᾰτοικηθήσονται
	optative	ἐγκᾰτοικηθησοίμην	ἐγκᾰτοικηθήσοιο	ἐγκᾰτοικηθήσοιτο	ἐγκᾰτοικηθήσοισθον	ἐγκᾰτοικηθησοίσθην	ἐγκᾰτοικηθησοίμεθᾰ	ἐγκᾰτοικηθήσοισθε	ἐγκᾰτοικηθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		ἐγκᾰτοικήσειν			ἐγκᾰτοικήσεσθαι		ἐγκᾰτοικηθήσεσθαι
participle	m	ἐγκᾰτοικήσων			ἐγκᾰτοικησόμενος		ἐγκᾰτοικηθησόμενος
	f	ἐγκᾰτοικήσουσᾰ			ἐγκᾰτοικησομένη		ἐγκᾰτοικηθησομένη
	n	ἐγκᾰτοικῆσον			ἐγκᾰτοικησόμενον		ἐγκᾰτοικηθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ἐγκᾰτῴκησᾰ, ἐγκᾰτῳκησᾰ́μην, ἐγκᾰτῳκήθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐγκᾰτῴκησᾰ	ἐγκᾰτῴκησᾰς	ἐγκᾰτῴκησε(ν)	ἐγκᾰτῳκήσᾰτον	ἐγκᾰτῳκησᾰ́την	ἐγκᾰτῳκήσᾰμεν	ἐγκᾰτῳκήσᾰτε	ἐγκᾰτῴκησᾰν
	subjunctive	ἐγκᾰτοικήσω	ἐγκᾰτοικήσῃς	ἐγκᾰτοικήσῃ	ἐγκᾰτοικήσητον	ἐγκᾰτοικήσητον	ἐγκᾰτοικήσωμεν	ἐγκᾰτοικήσητε	ἐγκᾰτοικήσωσῐ(ν)
	optative	ἐγκᾰτοικήσαιμῐ	ἐγκᾰτοικήσειᾰς, ἐγκᾰτοικήσαις	ἐγκᾰτοικήσειε(ν), ἐγκᾰτοικήσαι	ἐγκᾰτοικήσαιτον	ἐγκᾰτοικησαίτην	ἐγκᾰτοικήσαιμεν	ἐγκᾰτοικήσαιτε	ἐγκᾰτοικήσειᾰν, ἐγκᾰτοικήσαιεν
	imperative		ἐγκᾰτοίκησον	ἐγκᾰτοικησᾰ́τω	ἐγκᾰτοικήσᾰτον	ἐγκᾰτοικησᾰ́των		ἐγκᾰτοικήσᾰτε	ἐγκᾰτοικησᾰ́ντων
middle	indicative	ἐγκᾰτῳκησᾰ́μην	ἐγκᾰτῳκήσω	ἐγκᾰτῳκήσᾰτο	ἐγκᾰτῳκήσᾰσθον	ἐγκᾰτῳκησᾰ́σθην	ἐγκᾰτῳκησᾰ́μεθᾰ	ἐγκᾰτῳκήσᾰσθε	ἐγκᾰτῳκήσᾰντο
	subjunctive	ἐγκᾰτοικήσωμαι	ἐγκᾰτοικήσῃ	ἐγκᾰτοικήσηται	ἐγκᾰτοικήσησθον	ἐγκᾰτοικήσησθον	ἐγκᾰτοικησώμεθᾰ	ἐγκᾰτοικήσησθε	ἐγκᾰτοικήσωνται
	optative	ἐγκᾰτοικησαίμην	ἐγκᾰτοικήσαιο	ἐγκᾰτοικήσαιτο	ἐγκᾰτοικήσαισθον	ἐγκᾰτοικησαίσθην	ἐγκᾰτοικησαίμεθᾰ	ἐγκᾰτοικήσαισθε	ἐγκᾰτοικήσαιντο
	imperative		ἐγκᾰτοίκησαι	ἐγκᾰτοικησᾰ́σθω	ἐγκᾰτοικήσᾰσθον	ἐγκᾰτοικησᾰ́σθων		ἐγκᾰτοικήσᾰσθε	ἐγκᾰτοικησᾰ́σθων
passive	indicative	ἐγκᾰτῳκήθην	ἐγκᾰτῳκήθης	ἐγκᾰτῳκήθη	ἐγκᾰτῳκήθητον	ἐγκᾰτῳκηθήτην	ἐγκᾰτῳκήθημεν	ἐγκᾰτῳκήθητε	ἐγκᾰτῳκήθησᾰν
	subjunctive	ἐγκᾰτοικηθῶ	ἐγκᾰτοικηθῇς	ἐγκᾰτοικηθῇ	ἐγκᾰτοικηθῆτον	ἐγκᾰτοικηθῆτον	ἐγκᾰτοικηθῶμεν	ἐγκᾰτοικηθῆτε	ἐγκᾰτοικηθῶσῐ(ν)
	optative	ἐγκᾰτοικηθείην	ἐγκᾰτοικηθείης	ἐγκᾰτοικηθείη	ἐγκᾰτοικηθεῖτον, ἐγκᾰτοικηθείητον	ἐγκᾰτοικηθείτην, ἐγκᾰτοικηθειήτην	ἐγκᾰτοικηθεῖμεν, ἐγκᾰτοικηθείημεν	ἐγκᾰτοικηθεῖτε, ἐγκᾰτοικηθείητε	ἐγκᾰτοικηθεῖεν, ἐγκᾰτοικηθείησᾰν
	imperative		ἐγκᾰτοικήθητῐ	ἐγκᾰτοικηθήτω	ἐγκᾰτοικήθητον	ἐγκᾰτοικηθήτων		ἐγκᾰτοικήθητε	ἐγκᾰτοικηθέντων
		active			middle		passive
infinitive		ἐγκᾰτοικῆσαι			ἐγκᾰτοικήσᾰσθαι		ἐγκᾰτοικηθῆναι
participle	m	ἐγκᾰτοικήσᾱς			ἐγκᾰτοικησᾰ́μενος		ἐγκᾰτοικηθείς
	f	ἐγκᾰτοικήσᾱσᾰ			ἐγκᾰτοικησᾰμένη		ἐγκᾰτοικηθεῖσᾰ
	n	ἐγκᾰτοικῆσᾰν			ἐγκᾰτοικησᾰ́μενον		ἐγκᾰτοικηθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ἐγκᾰτῴκηκᾰ, ἐγκᾰτῴκημαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐγκᾰτῴκηκᾰ	ἐγκᾰτῴκηκᾰς	ἐγκᾰτῴκηκε(ν)	ἐγκᾰτῳκήκᾰτον	ἐγκᾰτῳκήκᾰτον	ἐγκᾰτῳκήκᾰμεν	ἐγκᾰτῳκήκᾰτε	ἐγκᾰτῳκήκᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ἐγκᾰτῳκήκω	ἐγκᾰτῳκήκῃς	ἐγκᾰτῳκήκῃ	ἐγκᾰτῳκήκητον	ἐγκᾰτῳκήκητον	ἐγκᾰτῳκήκωμεν	ἐγκᾰτῳκήκητε	ἐγκᾰτῳκήκωσῐ(ν)
	optative	ἐγκᾰτῳκήκοιμῐ, ἐγκᾰτῳκηκοίην	ἐγκᾰτῳκήκοις, ἐγκᾰτῳκηκοίης	ἐγκᾰτῳκήκοι, ἐγκᾰτῳκηκοίη	ἐγκᾰτῳκήκοιτον	ἐγκᾰτῳκηκοίτην	ἐγκᾰτῳκήκοιμεν	ἐγκᾰτῳκήκοιτε	ἐγκᾰτῳκήκοιεν
	imperative		ἐγκᾰτῴκηκε	ἐγκᾰτῳκηκέτω	ἐγκᾰτῳκήκετον	ἐγκᾰτῳκηκέτων		ἐγκᾰτῳκήκετε	ἐγκᾰτῳκηκόντων
middle/ passive	indicative	ἐγκᾰτῴκημαι	ἐγκᾰτῴκησαι	ἐγκᾰτῴκηται	ἐγκᾰτῴκησθον	ἐγκᾰτῴκησθον	ἐγκᾰτῳκήμεθᾰ	ἐγκᾰτῴκησθε	ἐγκᾰτῴκηνται
	subjunctive	ἐγκᾰτῳκημένος ὦ	ἐγκᾰτῳκημένος ᾖς	ἐγκᾰτῳκημένος ᾖ	ἐγκᾰτῳκημένω ἦτον	ἐγκᾰτῳκημένω ἦτον	ἐγκᾰτῳκημένοι ὦμεν	ἐγκᾰτῳκημένοι ἦτε	ἐγκᾰτῳκημένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ἐγκᾰτῳκημένος εἴην	ἐγκᾰτῳκημένος εἴης	ἐγκᾰτῳκημένος εἴη	ἐγκᾰτῳκημένω εἴητον/εἶτον	ἐγκᾰτῳκημένω εἰήτην/εἴτην	ἐγκᾰτῳκημένοι εἴημεν/εἶμεν	ἐγκᾰτῳκημένοι εἴητε/εἶτε	ἐγκᾰτῳκημένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ἐγκᾰτῴκησο	ἐγκᾰτῳκήσθω	ἐγκᾰτῴκησθον	ἐγκᾰτῳκήσθων		ἐγκᾰτῴκησθε	ἐγκᾰτῳκήσθων
		active				middle/passive
infinitive		ἐγκᾰτῳκηκέναι				ἐγκᾰτῳκῆσθαι
participle	m	ἐγκᾰτῳκηκώς				ἐγκᾰτῳκημένος
	f	ἐγκᾰτῳκηκυῖᾰ				ἐγκᾰτῳκημένη
	n	ἐγκᾰτῳκηκός				ἐγκᾰτῳκημένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ἐγκᾰτῳκήκειν, ἐγκᾰτῳκήμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ἐγκᾰτῳκήκειν, ἐγκᾰτῳκήκη	ἐγκᾰτῳκήκεις, ἐγκᾰτῳκήκης	ἐγκᾰτῳκήκει(ν)	ἐγκᾰτῳκήκετον	ἐγκᾰτῳκηκέτην	ἐγκᾰτῳκήκεμεν	ἐγκᾰτῳκήκετε	ἐγκᾰτῳκήκεσᾰν
middle/ passive	indicative	ἐγκᾰτῳκήμην	ἐγκᾰτῴκησο	ἐγκᾰτῴκητο	ἐγκᾰτῴκησθον	ἐγκᾰτῳκήσθην	ἐγκᾰτῳκήμεθᾰ	ἐγκᾰτῴκησθε	ἐγκᾰτῴκηντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.