ὑπαναχωρέω

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Ancient Greek[edit]

Etymology[edit]

From ὑπο- (hupo-) +‎ ἀναχωρέω (anakhōréō)

Pronunciation[edit]

 

Verb[edit]

ὑπᾰνᾰχωρέω • (hupanakhōréō)

  1. to retire slowly

Conjugation[edit]

   Present: ὑπᾰνᾰχωρέω (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑπᾰνᾰχωρέω ὑπᾰνᾰχωρέεις ὑπᾰνᾰχωρέει ὑπᾰνᾰχωρέετον ὑπᾰνᾰχωρέετον ὑπᾰνᾰχωρέομεν ὑπᾰνᾰχωρέετε ὑπᾰνᾰχωρέουσῐ(ν)
subjunctive ὑπᾰνᾰχωρέω ὑπᾰνᾰχωρέῃς ὑπᾰνᾰχωρέῃ ὑπᾰνᾰχωρέητον ὑπᾰνᾰχωρέητον ὑπᾰνᾰχωρέωμεν ὑπᾰνᾰχωρέητε ὑπᾰνᾰχωρέωσῐ(ν)
optative ὑπᾰνᾰχωρέοιμῐ ὑπᾰνᾰχωρέοις ὑπᾰνᾰχωρέοι ὑπᾰνᾰχωρέοιτον ὑπᾰνᾰχωρεοίτην ὑπᾰνᾰχωρέοιμεν ὑπᾰνᾰχωρέοιτε ὑπᾰνᾰχωρέοιεν
imperative   ὑπᾰνᾰχώρεε ὑπᾰνᾰχωρεέτω ὑπᾰνᾰχωρέετον ὑπᾰνᾰχωρεέτων   ὑπᾰνᾰχωρέετε ὑπᾰνᾰχωρεόντων
active
infinitive ὑπᾰνᾰχωρέειν
participle m ὑπᾰνᾰχωρέων
f ὑπᾰνᾰχωρέουσᾰ
n ὑπᾰνᾰχωρέον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Present: ὑπᾰνᾰχωρῶ (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑπᾰνᾰχωρῶ ὑπᾰνᾰχωρεῖς ὑπᾰνᾰχωρεῖ ὑπᾰνᾰχωρεῖτον ὑπᾰνᾰχωρεῖτον ὑπᾰνᾰχωροῦμεν ὑπᾰνᾰχωρεῖτε ὑπᾰνᾰχωροῦσῐ(ν)
subjunctive ὑπᾰνᾰχωρῶ ὑπᾰνᾰχωρῇς ὑπᾰνᾰχωρῇ ὑπᾰνᾰχωρῆτον ὑπᾰνᾰχωρῆτον ὑπᾰνᾰχωρῶμεν ὑπᾰνᾰχωρῆτε ὑπᾰνᾰχωρῶσῐ(ν)
optative ὑπᾰνᾰχωροίην,
ὑπᾰνᾰχωροῖμῐ 		ὑπᾰνᾰχωροίης,
ὑπᾰνᾰχωροῖς 		ὑπᾰνᾰχωροίη,
ὑπᾰνᾰχωροῖ 		ὑπᾰνᾰχωροῖτον,
ὑπᾰνᾰχωροίητον 		ὑπᾰνᾰχωροίτην,
ὑπᾰνᾰχωροιήτην 		ὑπᾰνᾰχωροῖμεν,
ὑπᾰνᾰχωροίημεν 		ὑπᾰνᾰχωροῖτε,
ὑπᾰνᾰχωροίητε 		ὑπᾰνᾰχωροῖεν,
ὑπᾰνᾰχωροίησᾰν
imperative   ὑπᾰνᾰχώρει ὑπᾰνᾰχωρείτω ὑπᾰνᾰχωρεῖτον ὑπᾰνᾰχωρείτων   ὑπᾰνᾰχωρεῖτε ὑπᾰνᾰχωρούντων
active
infinitive ὑπᾰνᾰχωρεῖν
participle m ὑπᾰνᾰχωρῶν
f ὑπᾰνᾰχωροῦσᾰ
n ὑπᾰνᾰχωροῦν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ὑπᾰνεχώρεον (Uncontracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑπᾰνεχώρεον ὑπᾰνεχώρεες ὑπᾰνεχώρεε(ν) ὑπᾰνεχωρέετον ὑπᾰνεχωρεέτην ὑπᾰνεχωρέομεν ὑπᾰνεχωρέετε ὑπᾰνεχώρεον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ὑπᾰνεχώρουν (Contracted)
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑπᾰνεχώρουν ὑπᾰνεχώρεις ὑπᾰνεχώρει ὑπᾰνεχωρεῖτον ὑπᾰνεχωρείτην ὑπᾰνεχωροῦμεν ὑπᾰνεχωρεῖτε ὑπᾰνεχώρουν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: ὑπᾰνᾰχωρήσω
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑπᾰνᾰχωρήσω ὑπᾰνᾰχωρήσεις ὑπᾰνᾰχωρήσει ὑπᾰνᾰχωρήσετον ὑπᾰνᾰχωρήσετον ὑπᾰνᾰχωρήσομεν ὑπᾰνᾰχωρήσετε ὑπᾰνᾰχωρήσουσῐ(ν)
optative ὑπᾰνᾰχωρήσοιμῐ ὑπᾰνᾰχωρήσοις ὑπᾰνᾰχωρήσοι ὑπᾰνᾰχωρήσοιτον ὑπᾰνᾰχωρησοίτην ὑπᾰνᾰχωρήσοιμεν ὑπᾰνᾰχωρήσοιτε ὑπᾰνᾰχωρήσοιεν
active
infinitive ὑπᾰνᾰχωρήσειν
participle m ὑπᾰνᾰχωρήσων
f ὑπᾰνᾰχωρήσουσᾰ
n ὑπᾰνᾰχωρῆσον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ὑπᾰνεχώρησᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑπᾰνεχώρησᾰ ὑπᾰνεχώρησᾰς ὑπᾰνεχώρησε(ν) ὑπᾰνεχωρήσᾰτον ὑπᾰνεχωρησᾰ́την ὑπᾰνεχωρήσᾰμεν ὑπᾰνεχωρήσᾰτε ὑπᾰνεχώρησᾰν
subjunctive ὑπᾰνᾰχωρήσω ὑπᾰνᾰχωρήσῃς ὑπᾰνᾰχωρήσῃ ὑπᾰνᾰχωρήσητον ὑπᾰνᾰχωρήσητον ὑπᾰνᾰχωρήσωμεν ὑπᾰνᾰχωρήσητε ὑπᾰνᾰχωρήσωσῐ(ν)
optative ὑπᾰνᾰχωρήσαιμῐ ὑπᾰνᾰχωρήσειᾰς,
ὑπᾰνᾰχωρήσαις 		ὑπᾰνᾰχωρήσειε(ν),
ὑπᾰνᾰχωρήσαι 		ὑπᾰνᾰχωρήσαιτον ὑπᾰνᾰχωρησαίτην ὑπᾰνᾰχωρήσαιμεν ὑπᾰνᾰχωρήσαιτε ὑπᾰνᾰχωρήσειᾰν,
ὑπᾰνᾰχωρήσαιεν
imperative   ὑπᾰνᾰχώρησον ὑπᾰνᾰχωρησᾰ́τω ὑπᾰνᾰχωρήσᾰτον ὑπᾰνᾰχωρησᾰ́των   ὑπᾰνᾰχωρήσᾰτε ὑπᾰνᾰχωρησᾰ́ντων
active
infinitive ὑπᾰνᾰχωρῆσαι
participle m ὑπᾰνᾰχωρήσᾱς
f ὑπᾰνᾰχωρήσᾱσᾰ
n ὑπᾰνᾰχωρῆσᾰν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: ὑπᾰνᾰκεχώρηκᾰ
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ὑπᾰνᾰκεχώρηκᾰ ὑπᾰνᾰκεχώρηκᾰς ὑπᾰνᾰκεχώρηκε(ν) ὑπᾰνᾰκεχωρήκᾰτον ὑπᾰνᾰκεχωρήκᾰτον ὑπᾰνᾰκεχωρήκᾰμεν ὑπᾰνᾰκεχωρήκᾰτε ὑπᾰνᾰκεχωρήκᾱσῐ(ν)
subjunctive ὑπᾰνᾰκεχωρήκω ὑπᾰνᾰκεχωρήκῃς ὑπᾰνᾰκεχωρήκῃ ὑπᾰνᾰκεχωρήκητον ὑπᾰνᾰκεχωρήκητον ὑπᾰνᾰκεχωρήκωμεν ὑπᾰνᾰκεχωρήκητε ὑπᾰνᾰκεχωρήκωσῐ(ν)
optative ὑπᾰνᾰκεχωρήκοιμῐ,
ὑπᾰνᾰκεχωρηκοίην 		ὑπᾰνᾰκεχωρήκοις,
ὑπᾰνᾰκεχωρηκοίης 		ὑπᾰνᾰκεχωρήκοι,
ὑπᾰνᾰκεχωρηκοίη 		ὑπᾰνᾰκεχωρήκοιτον ὑπᾰνᾰκεχωρηκοίτην ὑπᾰνᾰκεχωρήκοιμεν ὑπᾰνᾰκεχωρήκοιτε ὑπᾰνᾰκεχωρήκοιεν
imperative   ὑπᾰνᾰκεχώρηκε ὑπᾰνᾰκεχωρηκέτω ὑπᾰνᾰκεχωρήκετον ὑπᾰνᾰκεχωρηκέτων   ὑπᾰνᾰκεχωρήκετε ὑπᾰνᾰκεχωρηκόντων
active
infinitive ὑπᾰνᾰκεχωρηκέναι
participle m ὑπᾰνᾰκεχωρηκώς
f ὑπᾰνᾰκεχωρηκυῖᾰ
n ὑπᾰνᾰκεχωρηκός
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Further reading[edit]

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=ὑπαναχωρέω&oldid=75814820"