ὑποκρύπτομαι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /hy.po.krýp.to.mai̯/ → /y.poˈkryp.to.mɛ/ → /i.poˈkrip.to.me/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /hy.po.krýp.to.mai̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /(h)y.poˈkryp.to.mɛ/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /y.poˈkryp.to.mɛ/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /y.poˈkryp.to.me/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /i.poˈkrip.to.me/

Verb

ῠ̔ποκρῠ́πτομαι • (hupokrúptomai)

1. first-person singular present mediopassive indicative of ῠ̔ποκρῠ́πτω (hupokrúptō)