Brunsvicum
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical Latin) IPA(key): /brunˈsu̯iː.kum/, [brũːˈs̠u̯iːkʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /brunˈswi.kum/, [brunˈswiːkum]
Proper noun[edit]
Brūnsvīcum n sg (genitive Brūnsvīcī); second declension
- Alternative form of Brūnōnis vīcus
Declension[edit]
Second-declension noun (neuter), with locative, singular only.
Case | Singular |
---|---|
Nominative | Brūnsvīcum |
Genitive | Brūnsvīcī |
Dative | Brūnsvīcō |
Accusative | Brūnsvīcum |
Ablative | Brūnsvīcō |
Vocative | Brūnsvīcum |
Locative | Brūnsvīcī |