Durağan
Jump to navigation
Jump to search
See also: durağan
Turkish
[edit]
Etymology
[edit]From dur- (“to stop, to halt, to stand still”) + -ağan.
Pronunciation
[edit]Proper noun
[edit]Durağan
Declension
[edit] declension of Durağan
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | Durağan | Durağanlar / Durağan'lar |
| accusative | Durağan'ı | Durağanları / Durağan'ları |
| dative | Durağan'a | Durağanlara / Durağan'lara |
| locative | Durağan'da | Durağanlarda / Durağan'larda |
| ablative | Durağan'dan | Durağanlardan / Durağan'lardan |
| genitive | Durağan'ın | Durağanların / Durağan'ların |
possessive of Durağan
| singular | plural | |
|---|---|---|
| benim (my) | Durağan'ım | Durağanlarım / Durağan'larım |
| senin (your) | Durağan'ın | Durağanların / Durağan'ların |
| onun (his/her/its) | Durağan'ı | Durağanları / Durağan'ları |
| bizim (our) | Durağan'ımız | Durağanlarımız / Durağan'larımız |
| sizin (your) | Durağan'ınız | Durağanlarınız / Durağan'larınız |
| onların (their) | Durağan'ı / Durağanları / Durağan'ları | Durağanları / Durağan'ları |
Derived terms
[edit]Further reading
[edit]- “Durağan”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu