Reconstruction:Old Dutch/dwinan
Jump to navigation
Jump to search
Old Dutch[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Germanic *dwīnaną.
Verb[edit]
*dwīnan
Inflection[edit]
Conjugation of *dwīnan (strong class 1)
infinitive | *dwīnan | |
---|---|---|
indicative | present | past |
1st person singular | *dwīnu | *dwein |
2nd person singular | *dwīnis, *dwīnist | *dwini |
3rd person singular | *dwīnit | *dwein |
1st person plural | *dwīnon | *dwinun |
2nd person plural | *dwīnet | *dwinut |
3rd person plural | *dwīnunt | *dwinun |
subjunctive | present | past |
1st person singular | *dwīne | *dwini |
2nd person singular | *dwīnes, *dwīnest | *dwinis, *dwinist |
3rd person singular | *dwīne | *dwini |
1st person plural | *dwīnen | *dwinin |
2nd person plural | *dwīnet | *dwinit |
3rd person plural | *dwīnent | *dwinint |
imperative | present | |
singular | *dwīn | |
plural | *dwīnet | |
participle | present | past |
*dwīnandi | *gedwinon |
Descendants[edit]
- Middle Dutch: dwinen
- ⇒ Middle Dutch: verdwinen
- Dutch: verdwijnen
- ⇒ Middle Dutch: verdwinen