aangrijpend
Jump to navigation
Jump to search
Dutch[edit]
Pronunciation 1[edit]
Adjective[edit]
aangrijpend (comparative aangrijpender, superlative aangrijpendst)
Inflection[edit]
Inflection of aangrijpend | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | aangrijpend | |||
inflected | aangrijpende | |||
comparative | aangrijpender | |||
positive | comparative | superlative | ||
predicative/adverbial | aangrijpend | aangrijpender | het aangrijpendst het aangrijpendste | |
indefinite | m./f. sing. | aangrijpende | aangrijpendere | aangrijpendste |
n. sing. | aangrijpend | aangrijpender | aangrijpendste | |
plural | aangrijpende | aangrijpendere | aangrijpendste | |
definite | aangrijpende | aangrijpendere | aangrijpendste | |
partitive | aangrijpends | aangrijpenders | — |
Pronunciation 2[edit]
Participle[edit]
aangrijpend
Inflection[edit]
Inflection of aangrijpend | ||||
---|---|---|---|---|
uninflected | aangrijpend | |||
inflected | aangrijpende | |||
positive | ||||
predicative/adverbial | aangrijpend aangrijpende | |||
indefinite | m./f. sing. | aangrijpende | ||
n. sing. | aangrijpend | |||
plural | aangrijpende | |||
definite | aangrijpende | |||
partitive | aangrijpends |