aantreden

Dutch

Etymology

From Middle Dutch aentrēden. Equivalent to aan +‎ treden.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaːntreːdə(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: aan‧tre‧den

Verb

aantreden

1. (intransitive, military) to fall in (get into position)
2. (intransitive) to accept, to join (a position of office)

   Synonym: toetreden

Inflection

Conjugation of aantreden (strong class 5, separable)
infinitive	aantreden
past singular	trad aan
past participle	aangetreden
infinitive	aantreden
gerund	aantreden n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	treed aan	trad aan	aantreed	aantrad
2nd person sing. (jij)	treedt aan	trad aan	aantreedt	aantrad
2nd person sing. (u)	treedt aan	trad aan	aantreedt	aantrad
2nd person sing. (gij)	treedt aan	traadt aan	aantreedt	aantraadt
3rd person singular	treedt aan	trad aan	aantreedt	aantrad
plural	treden aan	traden aan	aantreden	aantraden
subjunctive sing.1	trede aan	trade aan	aantrede	aantrade
subjunctive plur.1	treden aan	traden aan	aantreden	aantraden
imperative sing.	treed aan
imperative plur.1	treedt aan
participles	aantredend	aangetreden
1) Archaic.

Antonyms

• (antonym(s) of “accept”): aftreden

Derived terms

• aantreding

Descendants

• Petjo: antree
• → Caribbean Javanese: antri
• → Indonesian: antre

Anagrams

• treden aan