abblandior

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

ad- +‎ blandior

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

abblandior (present infinitive abblandīrī, perfect active abblanditus sum); fourth conjugation, deponent

  1. to flatter
    • ca. 1620, Peter Mease, Adrastus Parentans sive Vindicta :
      Atheniensis, ut ferunt nostri patres factum, laborans mentis inopia atque opum, abblandiebatur sibi ut ditissimo, quod arbitratus navigia sit omnia ingressa portum sua: sed ubi sanus iterum factus, receperit animum prius vagum; ingratus aegre remedium morbi tulit.

Conjugation[edit]

   Conjugation of abblandior (fourth conjugation, deponent)
indicative singular plural
first second third first second third
active present abblandior abblandīris,
abblandīre
abblandītur abblandīmur abblandīminī abblandiuntur
imperfect abblandiēbar abblandiēbāris,
abblandiēbāre
abblandiēbātur abblandiēbāmur abblandiēbāminī abblandiēbantur
future abblandiar abblandiēris,
abblandiēre
abblandiētur abblandiēmur abblandiēminī abblandientur
perfect abblanditus + present active indicative of sum
pluperfect abblanditus + imperfect active indicative of sum
future perfect abblanditus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present abblandiar abblandiāris,
abblandiāre
abblandiātur abblandiāmur abblandiāminī abblandiantur
imperfect abblandīrer abblandīrēris,
abblandīrēre
abblandīrētur abblandīrēmur abblandīrēminī abblandīrentur
perfect abblanditus + present active subjunctive of sum
pluperfect abblanditus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present abblandīre abblandīminī
future abblandītor abblandītor abblandiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives abblandīrī abblanditum esse abblanditūrum esse
participles abblandiēns abblanditus abblanditūrus abblandiendus,
abblandiundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
abblandiendī abblandiendō abblandiendum abblandiendō abblanditum abblanditū

Related terms[edit]

References[edit]

abblandior in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.