abociem

Old Polish

Etymology

(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.) First attested in the 15th century.

Pronunciation

• IPA^(key): (10^th–15^th CE) /abɔt͡ɕɛ(ː)m/
• IPA^(key): (15^th CE) /abɔt͡ɕɛm/, /abɔt͡ɕem/

Conjunction

abociem

1. because, for

   Synonyms: abo, abojem, abowiem, albo

   • 1887 [Fifteenth century], Lucjan Malinowski, editor, Modlitwy Wacława. Zabytek języka polskiego z wieku XV odkryty i skopjowany przez Aleksandra Przezdzieckiego wydał i objaśnił Lucyjan Malinowski‎^[1], page 40b:

     Ulyczka ta zamknyona bądze grzechowi, a nye bandze othworzona, abocziem pan bog wszedl przesz oną

     [Uliczka ta zamkniona będzie grzechowi, a nie będzie otworzona, abociem Pan Bog wszedł przez oną]

Descendants

• Middle Polish: abociem

References

• B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “abociem”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN

Polish

Alternative forms

• abocim

Etymology

Inherited from Old Polish abociem.

Pronunciation

• (Middle Polish) IPA^(key): /aˈbɔ.t͡ɕɛm/, /aˈbɔ.t͡ɕem/

Conjunction

abociem

1. (Middle Polish) for, because

   Synonyms: bo, ponieważ

2. (Middle Polish) introduces a clause clarifying the previous one

   Synonym: abojem

Further reading

• Maria Renata Mayenowa, Stanisław Rospond, Witold Taszycki, Stefan Hrabec, Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023) “abociem”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]