additamentum
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /ad.di.taːˈmen.tum/, [äd̪ːɪt̪äːˈmɛn̪t̪ʊ̃ˑ]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ad.di.taˈmen.tum/, [äd̪ːit̪äˈmɛn̪t̪um]
Noun[edit]
additāmentum n (genitive additāmentī); second declension
- additional thing; appendage; increase
Declension[edit]
Second-declension noun (neuter).
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | additāmentum | additāmenta |
Genitive | additāmentī | additāmentōrum |
Dative | additāmentō | additāmentīs |
Accusative | additāmentum | additāmenta |
Ablative | additāmentō | additāmentīs |
Vocative | additāmentum | additāmenta |
Descendants[edit]
- → Catalan: additament
- → English: additament
- → Middle French: additament
- → Old French: additement
- → Portuguese: aditamento
- → Spanish: aditamento
References[edit]
- “additamentum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- “additamentum”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
- additamentum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.