adinventio
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Pronunciation[edit]
- (Classical) IPA(key): /a.dinˈu̯en.ti.oː/, [äd̪ɪnˈu̯ɛn̪t̪ioː]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /a.dinˈven.t͡si.o/, [äd̪iɱˈvɛnt̪͡s̪io]
Noun[edit]
adinventiō f (genitive adinventiōnis); third declension
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | adinventiō | adinventiōnēs |
Genitive | adinventiōnis | adinventiōnum |
Dative | adinventiōnī | adinventiōnibus |
Accusative | adinventiōnem | adinventiōnēs |
Ablative | adinventiōne | adinventiōnibus |
Vocative | adinventiō | adinventiōnēs |
References[edit]
- “adinventio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- adinventio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- adinventio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.