adiunctio
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Alternative forms[edit]
Noun[edit]
adiūnctiō f (genitive adiūnctiōnis); third declension
- joining, union, conjunction
- addition
- limitation, qualification (additional)
Declension[edit]
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | adiūnctiō | adiūnctiōnēs |
Genitive | adiūnctiōnis | adiūnctiōnum |
Dative | adiūnctiōnī | adiūnctiōnibus |
Accusative | adiūnctiōnem | adiūnctiōnēs |
Ablative | adiūnctiōne | adiūnctiōnibus |
Vocative | adiūnctiō | adiūnctiōnēs |
Descendants[edit]
- English: adjunction
- French: adjonction
- Italian: aggiunzione
- Portuguese: adjunção
References[edit]
- “adiunctio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers