adiuvans

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

Present active participle of adiuvō (I help, assist).

Participle[edit]

adiuvāns (genitive adiuvantis); third-declension one-termination participle

  1. helping, assisting
  2. (figuratively) cheering

Declension[edit]

Third-declension participle.

Number Singular Plural
Case / Gender Masc./Fem. Neuter Masc./Fem. Neuter
Nominative adiuvāns adiuvantēs adiuvantia
Genitive adiuvantis adiuvantium
Dative adiuvantī adiuvantibus
Accusative adiuvantem adiuvāns adiuvantēs
adiuvantīs
adiuvantia
Ablative adiuvante
adiuvantī1
adiuvantibus
Vocative adiuvāns adiuvantēs adiuvantia

1When used purely as an adjective.

Descendants[edit]

  • English: adjuvant
  • Portuguese: adjuvante
  • Spanish: adyuvante