adnuntio

Latin

Alternative forms

• annūntiō

Etymology

From ad- +‎ nūntiō (“announce”).

Pronunciation

• (Classical) IPA^(key): /adˈnuːn.ti.oː/, [änˈnuːn̪t̪ioː]
• (modern Italianate Ecclesiastical) IPA^(key): /adˈnun.t͡si.o/, [äd̪ˈnunt̪͡s̪io]

Verb

adnūntiō (present infinitive adnūntiāre, perfect active adnūntiāvī, supine adnūntiātum); first conjugation

1. to announce, make known, report, proclaim, relate

   Synonyms: dēnūntiō, nūntiō, indico, prōdō, refero, renūntiō, profiteor, nū̆ncupō, praedicō, ēdīcō, dēferō, cōntiōnor

Conjugation

Conjugation of adnūntiō (first conjugation)
indicative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	adnūntiō	adnūntiās	adnūntiat	adnūntiāmus	adnūntiātis	adnūntiant
	imperfect	adnūntiābam	adnūntiābās	adnūntiābat	adnūntiābāmus	adnūntiābātis	adnūntiābant
	future	adnūntiābō	adnūntiābis	adnūntiābit	adnūntiābimus	adnūntiābitis	adnūntiābunt
	perfect	adnūntiāvī	adnūntiāvistī	adnūntiāvit	adnūntiāvimus	adnūntiāvistis	adnūntiāvērunt, adnūntiāvēre
	pluperfect	adnūntiāveram	adnūntiāverās	adnūntiāverat	adnūntiāverāmus	adnūntiāverātis	adnūntiāverant
	future perfect	adnūntiāverō	adnūntiāveris	adnūntiāverit	adnūntiāverimus	adnūntiāveritis	adnūntiāverint
passive	present	adnūntior	adnūntiāris, adnūntiāre	adnūntiātur	adnūntiāmur	adnūntiāminī	adnūntiantur
	imperfect	adnūntiābar	adnūntiābāris, adnūntiābāre	adnūntiābātur	adnūntiābāmur	adnūntiābāminī	adnūntiābantur
	future	adnūntiābor	adnūntiāberis, adnūntiābere	adnūntiābitur	adnūntiābimur	adnūntiābiminī	adnūntiābuntur
	perfect	adnūntiātus + present active indicative of sum
	pluperfect	adnūntiātus + imperfect active indicative of sum
	future perfect	adnūntiātus + future active indicative of sum
subjunctive		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	adnūntiem	adnūntiēs	adnūntiet	adnūntiēmus	adnūntiētis	adnūntient
	imperfect	adnūntiārem	adnūntiārēs	adnūntiāret	adnūntiārēmus	adnūntiārētis	adnūntiārent
	perfect	adnūntiāverim	adnūntiāverīs	adnūntiāverit	adnūntiāverīmus	adnūntiāverītis	adnūntiāverint
	pluperfect	adnūntiāvissem	adnūntiāvissēs	adnūntiāvisset	adnūntiāvissēmus	adnūntiāvissētis	adnūntiāvissent
passive	present	adnūntier	adnūntiēris, adnūntiēre	adnūntiētur	adnūntiēmur	adnūntiēminī	adnūntientur
	imperfect	adnūntiārer	adnūntiārēris, adnūntiārēre	adnūntiārētur	adnūntiārēmur	adnūntiārēminī	adnūntiārentur
	perfect	adnūntiātus + present active subjunctive of sum
	pluperfect	adnūntiātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative		singular			plural
		first	second	third	first	second	third
active	present	—	adnūntiā	—	—	adnūntiāte	—
	future	—	adnūntiātō	adnūntiātō	—	adnūntiātōte	adnūntiantō
passive	present	—	adnūntiāre	—	—	adnūntiāminī	—
	future	—	adnūntiātor	adnūntiātor	—	—	adnūntiantor
non-finite forms		active			passive
		present	perfect	future	present	perfect	future
infinitives		adnūntiāre	adnūntiāvisse	adnūntiātūrum esse	adnūntiārī	adnūntiātum esse	adnūntiātum īrī
participles		adnūntiāns	—	adnūntiātūrus	—	adnūntiātus	adnūntiandus
verbal nouns		gerund				supine
		genitive	dative	accusative	ablative	accusative	ablative
		adnūntiandī	adnūntiandō	adnūntiandum	adnūntiandō	adnūntiātum	adnūntiātū

Derived terms

• adnūntiātiō / annūntiātiō
• adnūntiātor / annūntiātor
• adnūntius / annūntius

References

• “adnuntio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• “adnuntio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers