adoratorka

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: adoratorką

Polish[edit]

Etymology[edit]

From adorator +‎ -ka. First attested in 1738.[1]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /a.dɔ.raˈtɔr.ka/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔrka
  • Syllabification: a‧do‧ra‧tor‧ka

Noun[edit]

adoratorka f (male equivalent adorator)

  1. (literary) female equivalent of adorator (adorer, admirer, wooer) (one with romantic interests)
    Synonym: wielbicielka

Declension[edit]

Related terms[edit]

adjectives
adverb
nouns
verbs

References[edit]

  1. ^ François Giry (1738) Wonia Naywdzięcznieysza Naypierwszey Wiktymy Panskiey Według Boskich wyrażnych wyrokow Wszytkich za Niebieskim Oblubieńcem pociągaiąca, od nieprzestanney Adoracyi Jego Majestatu albo Naypierwsza relacya Zycia, przewielebney Panny Katarzyny Mechtyldy de Bar Fundatorki Zakonnic Ustawiczney Adoracyi Przenąyś: Sakramentu Zakonu S. O. Benedykta Wydana, Przez tegoż Instytutum Zakonnice Warszawskie Krolewskiey Fundacyi Roku[1], page 10

Further reading[edit]