adprobaturus
Jump to navigation
Jump to search
Latin[edit]
Etymology[edit]
Future active participle of adprobō.
Participle[edit]
adprobātūrus (feminine adprobātūra, neuter adprobātūrum); first/second-declension participle
- Alternative form of approbāturus
Declension[edit]
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | adprobātūrus | adprobātūra | adprobātūrum | adprobātūrī | adprobātūrae | adprobātūra | |
Genitive | adprobātūrī | adprobātūrae | adprobātūrī | adprobātūrōrum | adprobātūrārum | adprobātūrōrum | |
Dative | adprobātūrō | adprobātūrō | adprobātūrīs | ||||
Accusative | adprobātūrum | adprobātūram | adprobātūrum | adprobātūrōs | adprobātūrās | adprobātūra | |
Ablative | adprobātūrō | adprobātūrā | adprobātūrō | adprobātūrīs | |||
Vocative | adprobātūre | adprobātūra | adprobātūrum | adprobātūrī | adprobātūrae | adprobātūra |