adwokatura

See also: adwokaturą

Polish

Etymology

From adwokat +‎ -ura. First attested in 1800.

Pronunciation

• IPA^(key): /ad.vɔ.kaˈtu.ra/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ura
• Syllabification: ad‧wo‧ka‧tu‧ra

Noun

adwokatura f

1. (law) attorneyship, lawyership (title, function, or position given to a lawyer)

   Synonym: adwokactwo

   adwokatura studencka ― student attorneyship

   prawo o adwokaturze ― law on attorneyship

   ustawa o adwokaturze ― bill on attorneyship

   ustrój adwokatury ― attorneyship system/regime/form of organisation/structure

   organy adwokatury ― attorneyship authorities

   wydalenie z adwokatury ― disbarment

   stanowisko adwokatury ― position of attorneyship

2. the bar (lawyers collectively)

   Synonym: palestra

   przedstawiciele adwokatury ― representatives of the bar

   władze adwokatury ― authorities of the bar

   członkowie adwokatury ― members of the bar

   historia adwokatury ― the history of the bar

   rola adwokatury ― the role of the bar

   zadania adwokatury ― tasks of attorneys

   zjazd adwokatury ― reunion of attorneys

Declension

Declension of adwokatura

	singular
nominative	adwokatura
genitive	adwokatury
dative	adwokaturze
accusative	adwokaturę
instrumental	adwokaturą
locative	adwokaturze
vocative	adwokaturo

Related terms

adjectives

• adwokacki
• adwokatowy

 

adverbs

• adwokacko
• po adwokacku

 

nouns

• adwokacik
• adwokacina
• adwokacja
• adwokackość
• adwokactwo
• adwokat
• adwokatka
• adwokatowa
• adwokatówna

 

verbs

• adwokatować impf, (rare) wyadwokatować pf

 

Further reading

• adwokatura in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• adwokatura in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “adwokatura”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• J. Karłowicz, A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1900), “adwokatura”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 1, Warsaw, page 10