aedifico

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From aedēs (building) +‎ -ficō.

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

aedificō (present infinitive aedificāre, perfect active aedificāvī, supine aedificātum); first conjugation

  1. to build, erect, establish
    Synonyms: exaedificō, inaedificō, struō, cōnstruō, condō, compōnō, fundō, cōnstituō, statuō, exstruō, mōlior
  2. (Medieval Latin, Ecclesiastical Latin) (figuratively) to "build" a life, to live in a morally good or prudent manner
    • 405 CE, Jerome, Vulgate Proverbs.14.1:
      Sapiēns mulier aedificāvit domum suam: īnsipiēns īnstrūctam quoque dēstruet manibus.
      A wise woman buildeth her house: but the foolish will pull down with her hands that also which is built. (Douay-Rheims trans., Challoner rev.: 1752 CE)
  3. to create, frame
    Synonym: creō

Conjugation[edit]

   Conjugation of aedificō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present aedificō aedificās aedificat aedificāmus aedificātis aedificant
imperfect aedificābam aedificābās aedificābat aedificābāmus aedificābātis aedificābant
future aedificābō aedificābis aedificābit aedificābimus aedificābitis aedificābunt
perfect aedificāvī aedificāvistī,
aedificāstī1
aedificāvit,
aedificāt1
aedificāvimus,
aedificāmus1
aedificāvistis,
aedificāstis1
aedificāvērunt,
aedificāvēre,
aedificārunt1
pluperfect aedificāveram,
aedificāram1
aedificāverās,
aedificārās1
aedificāverat,
aedificārat1
aedificāverāmus,
aedificārāmus1
aedificāverātis,
aedificārātis1
aedificāverant,
aedificārant1
future perfect aedificāverō,
aedificārō1
aedificāveris,
aedificāris1
aedificāverit,
aedificārit1
aedificāverimus,
aedificārimus1
aedificāveritis,
aedificāritis1
aedificāverint,
aedificārint1
passive present aedificor aedificāris,
aedificāre
aedificātur aedificāmur aedificāminī aedificantur
imperfect aedificābar aedificābāris,
aedificābāre
aedificābātur aedificābāmur aedificābāminī aedificābantur
future aedificābor aedificāberis,
aedificābere
aedificābitur aedificābimur aedificābiminī aedificābuntur
perfect aedificātus + present active indicative of sum
pluperfect aedificātus + imperfect active indicative of sum
future perfect aedificātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present aedificem aedificēs aedificet aedificēmus aedificētis aedificent
imperfect aedificārem aedificārēs aedificāret aedificārēmus aedificārētis aedificārent
perfect aedificāverim,
aedificārim1
aedificāverīs,
aedificārīs1
aedificāverit,
aedificārit1
aedificāverīmus,
aedificārīmus1
aedificāverītis,
aedificārītis1
aedificāverint,
aedificārint1
pluperfect aedificāvissem,
aedificāssem1
aedificāvissēs,
aedificāssēs1
aedificāvisset,
aedificāsset1
aedificāvissēmus,
aedificāssēmus1
aedificāvissētis,
aedificāssētis1
aedificāvissent,
aedificāssent1
passive present aedificer aedificēris,
aedificēre
aedificētur aedificēmur aedificēminī aedificentur
imperfect aedificārer aedificārēris,
aedificārēre
aedificārētur aedificārēmur aedificārēminī aedificārentur
perfect aedificātus + present active subjunctive of sum
pluperfect aedificātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present aedificā aedificāte
future aedificātō aedificātō aedificātōte aedificantō
passive present aedificāre aedificāminī
future aedificātor aedificātor aedificantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives aedificāre aedificāvisse,
aedificāsse1
aedificātūrum esse aedificārī aedificātum esse aedificātum īrī
participles aedificāns aedificātūrus aedificātus aedificandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
aedificandī aedificandō aedificandum aedificandō aedificātum aedificātū

1At least one rare poetic syncopated perfect form is attested.

Derived terms[edit]

Related terms[edit]

Descendants[edit]

References[edit]

  • aedifico”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • aedifico”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • aedifico in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • Carl Meißner, Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book[1], London: Macmillan and Co.
    • God made the world: deus mundum aedificavit, fabricatus est, effecit (not creavit)
    • to build a ship, a fleet: navem, classem aedificare, facere, efficere, instituere
    • (ambiguous) God is the Creator of the world: deus est mundi procreator (not creator), aedificator, fabricator, opifex rerum