afgaan

See also: Afgaan

Afrikaans

Etymology

From Dutch afgaan.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈafχɑːn/

• Audio

  (file)

Verb

afgaan (present gaan af, present participle afgaande, past participle afgegaan)

1. to go down; descend

Antonyms

• opgaan

Dutch

Etymology

From Middle Dutch afgaen. Equivalent to af +‎ gaan.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɑfxaːn/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: af‧gaan

Verb

afgaan

1. (intransitive) to go off
2. (intransitive) to go down
3. (intransitive) to lose face
4. (intransitive) (of a telephone) to ring
5. (intransitive) to defecate
6. (intransitive) to base oneself [+ op (on)], to depend [+ op (on)]

Inflection

Inflection of afgaan (strong class 7, irregular, separable)
infinitive	afgaan
past singular	ging af
past participle	afgegaan
infinitive	afgaan
gerund	afgaan n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	ga af	ging af	afga	afging
2nd person sing. (jij)	gaat af	ging af	afgaat	afging
2nd person sing. (u)	gaat af	ging af	afgaat	afging
2nd person sing. (gij)	gaat af	gingt af	afgaat	afgingt
3rd person singular	gaat af	ging af	afgaat	afging
plural	gaan af	gingen af	afgaan	afgingen
subjunctive sing.1	ga af	ginge af	afga	afginge
subjunctive plur.1	gaan af	gingen af	afgaan	afgingen
imperative sing.	ga af
imperative plur.1	gaat af
participles	afgaand	afgegaan
1) Archaic.

Related terms

• afgang

Anagrams

• aangaf, gaan af, gaf aan