afsnijden

Dutch

Etymology

From Middle Dutch afsniden. Equivalent to af +‎ snijden.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈɑfˌsnɛi̯.də(n)/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: af‧snij‧den

Verb

afsnijden

1. (transitive) to cut off
2. (transitive) to swerve a vehicle in front of (someone, another vehicle), causing hindrance; to cut off
3. (transitive, intransitive) to take a shortcut

Inflection

Inflection of afsnijden (strong class 1, slightly irregular, separable)
infinitive	afsnijden
past singular	sneed af
past participle	afgesneden
infinitive	afsnijden
gerund	afsnijden n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	snij af, snijd af	sneed af	afsnij, afsnijd	afsneed
2nd person sing. (jij)	snijdt af	sneed af	afsnijdt	afsneed
2nd person sing. (u)	snijdt af	sneed af	afsnijdt	afsneed
2nd person sing. (gij)	snijdt af	sneedt af	afsnijdt	afsneedt
3rd person singular	snijdt af	sneed af	afsnijdt	afsneed
plural	snijden af	sneden af	afsnijden	afsneden
subjunctive sing.1	snijde af	snede af	afsnijde	afsnede
subjunctive plur.1	snijden af	sneden af	afsnijden	afsneden
imperative sing.	snij af, snijd af
imperative plur.1	snijdt af
participles	afsnijdend	afgesneden
1) Archaic.

Derived terms

• afsnijroute