agnosco

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Alternative forms[edit]

Etymology[edit]

From ad- +‎ gnōscō

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

agnōscō (present infinitive agnōscere, perfect active agnōvī, supine agnitum); third conjugation

  1. to recognize, realize or discern, become acquainted with, know, perceive
    Synonyms: cognōscō, inveniō, sentiō, cōnsciō, sapiō, sciō, nōscō, scīscō, intellegō, percipiō, discernō, tongeō, cernō, audiō
    Antonyms: ignōrō, nesciō
  2. to acknowledge or claim
    Synonym: fateor

Conjugation[edit]

   Conjugation of agnōscō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present agnōscō agnōscis agnōscit agnōscimus agnōscitis agnōscunt
imperfect agnōscēbam agnōscēbās agnōscēbat agnōscēbāmus agnōscēbātis agnōscēbant
future agnōscam agnōscēs agnōscet agnōscēmus agnōscētis agnōscent
perfect agnōvī agnōvistī,
agnōstī1
agnōvit agnōvimus,
agnōmus1
agnōvistis,
agnōstis1
agnōvērunt,
agnōvēre,
agnōrunt1
pluperfect agnōveram,
agnōram1
agnōverās,
agnōrās1
agnōverat,
agnōrat1
agnōverāmus,
agnōrāmus1
agnōverātis,
agnōrātis1
agnōverant,
agnōrant1
future perfect agnōverō,
agnōrō1
agnōveris,
agnōris1
agnōverit,
agnōrit1
agnōverimus,
agnōrimus1
agnōveritis,
agnōritis1
agnōverint,
agnōrint1
passive present agnōscor agnōsceris,
agnōscere
agnōscitur agnōscimur agnōsciminī agnōscuntur
imperfect agnōscēbar agnōscēbāris,
agnōscēbāre
agnōscēbātur agnōscēbāmur agnōscēbāminī agnōscēbantur
future agnōscar agnōscēris,
agnōscēre
agnōscētur agnōscēmur agnōscēminī agnōscentur
perfect agnitus + present active indicative of sum
pluperfect agnitus + imperfect active indicative of sum
future perfect agnitus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present agnōscam agnōscās agnōscat agnōscāmus agnōscātis agnōscant
imperfect agnōscerem agnōscerēs agnōsceret agnōscerēmus agnōscerētis agnōscerent
perfect agnōverim,
agnōrim1
agnōverīs,
agnōrīs1
agnōverit,
agnōrit1
agnōverīmus,
agnōrīmus1
agnōverītis,
agnōrītis1
agnōverint,
agnōrint1
pluperfect agnōvissem,
agnōssem1
agnōvissēs,
agnōssēs1
agnōvisset,
agnōsset1
agnōvissēmus,
agnōssēmus1
agnōvissētis,
agnōssētis1
agnōvissent,
agnōssent1
passive present agnōscar agnōscāris,
agnōscāre
agnōscātur agnōscāmur agnōscāminī agnōscantur
imperfect agnōscerer agnōscerēris,
agnōscerēre
agnōscerētur agnōscerēmur agnōscerēminī agnōscerentur
perfect agnitus + present active subjunctive of sum
pluperfect agnitus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present agnōsce agnōscite
future agnōscitō agnōscitō agnōscitōte agnōscuntō
passive present agnōscere agnōsciminī
future agnōscitor agnōscitor agnōscuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives agnōscere agnōvisse,
agnōsse1
agnitūrum esse agnōscī agnitum esse agnitum īrī
participles agnōscēns agnitūrus agnitus agnōscendus,
agnōscundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
agnōscendī agnōscendō agnōscendum agnōscendō agnitum agnitū

1The verb "nōscō" and its compounds frequently drop the syllables "vi" and "ve" from their perfect, pluperfect and future perfect conjugations.

  • Note: sometimes agnōtus, agnōtūrus

References[edit]

  • agnosco”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • agnosco”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • agnosco in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.