almai
Jump to navigation
Jump to search
Hungarian[edit]
Etymology[edit]
alom + -ai (possessive suffix)
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
almai
- third-person singular multiple-possession possessive of alom
Declension[edit]
Inflection (stem in long/high vowel, back harmony) | ||
---|---|---|
singular | plural | |
nominative | — | almai |
accusative | — | almait |
dative | — | almainak |
instrumental | — | almaival |
causal-final | — | almaiért |
translative | — | almaivá |
terminative | — | almaiig |
essive-formal | — | almaiként |
essive-modal | — | almaiul |
inessive | — | almaiban |
superessive | — | almain |
adessive | — | almainál |
illative | — | almaiba |
sublative | — | almaira |
allative | — | almaihoz |
elative | — | almaiból |
delative | — | almairól |
ablative | — | almaitól |
non-attributive possessive - singular |
— | almaié |
non-attributive possessive - plural |
— | almaiéi |
Inari Sami[edit]
Etymology[edit]
From Proto-Samic *ëlmāj.
Noun[edit]
aˈlmai
Inflection[edit]
Inflection of almai | ||
---|---|---|
singular | plural | |
Nominative | almai | almaah |
Accusative | almaa | almaid |
Genitive | almaa | almai |
Illative | almai almajân |
almaid |
Locative | almast | almain |
Comitative | almain | almaiguin |
Abessive | almaattáá | almaittáá |
Essive | almajin | — |
Partitive | almajid | — |
Further reading[edit]
- Koponen, Eino, Ruppel, Klaas, Aapala, Kirsti, editors (2002–2008), Álgu database: Etymological database of the Saami languages[1], Helsinki: Research Institute for the Languages of Finland