anomia

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search
See also: anòmia and anomią

English[edit]

Etymology[edit]

a- +‎ Latin nōmen (name) +‎ -ia[1]

Pronunciation[edit]

Noun[edit]

anomia (countable and uncountable, plural anomias)

  1. (neurology) The inability to remember names.
    Synonyms: dysnomia, nominal aphasia
  2. (neurology) The difficulty in finding the right word.

Related terms[edit]

Translations[edit]

The translations below need to be checked and inserted above into the appropriate translation tables. See instructions at Wiktionary:Entry layout § Translations.

See also[edit]

References[edit]

Further reading[edit]

Finnish[edit]

Etymology[edit]

Internationalism (see French anomie), ultimately from Ancient Greek ἀνομία (anomía). Contains the suffix -nomia.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /ˈɑnomiɑ/, [ˈɑ̝no̞ˌmiɑ̝]
  • Rhymes: -iɑ
  • Syllabification(key): a‧no‧mi‧a

Noun[edit]

anomia

  1. (sociology) anomie
  2. (neurology) anomia
    Synonym: anominen afasia

Declension[edit]

Inflection of anomia (Kotus type 12/kulkija, no gradation)
nominative anomia anomiat
genitive anomian anomioiden
anomioitten
partitive anomiaa anomioita
illative anomiaan anomioihin
singular plural
nominative anomia anomiat
accusative nom. anomia anomiat
gen. anomian
genitive anomian anomioiden
anomioitten
anomiainrare
partitive anomiaa anomioita
inessive anomiassa anomioissa
elative anomiasta anomioista
illative anomiaan anomioihin
adessive anomialla anomioilla
ablative anomialta anomioilta
allative anomialle anomioille
essive anomiana anomioina
translative anomiaksi anomioiksi
abessive anomiatta anomioitta
instructive anomioin
comitative See the possessive forms below.
Possessive forms of anomia (Kotus type 12/kulkija, no gradation)
first-person singular possessor
singular plural
nominative anomiani anomiani
accusative nom. anomiani anomiani
gen. anomiani
genitive anomiani anomioideni
anomioitteni
anomiainirare
partitive anomiaani anomioitani
inessive anomiassani anomioissani
elative anomiastani anomioistani
illative anomiaani anomioihini
adessive anomiallani anomioillani
ablative anomialtani anomioiltani
allative anomialleni anomioilleni
essive anomianani anomioinani
translative anomiakseni anomioikseni
abessive anomiattani anomioittani
instructive
comitative anomioineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative anomiasi anomiasi
accusative nom. anomiasi anomiasi
gen. anomiasi
genitive anomiasi anomioidesi
anomioittesi
anomiaisirare
partitive anomiaasi anomioitasi
inessive anomiassasi anomioissasi
elative anomiastasi anomioistasi
illative anomiaasi anomioihisi
adessive anomiallasi anomioillasi
ablative anomialtasi anomioiltasi
allative anomiallesi anomioillesi
essive anomianasi anomioinasi
translative anomiaksesi anomioiksesi
abessive anomiattasi anomioittasi
instructive
comitative anomioinesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative anomiamme anomiamme
accusative nom. anomiamme anomiamme
gen. anomiamme
genitive anomiamme anomioidemme
anomioittemme
anomiaimmerare
partitive anomiaamme anomioitamme
inessive anomiassamme anomioissamme
elative anomiastamme anomioistamme
illative anomiaamme anomioihimme
adessive anomiallamme anomioillamme
ablative anomialtamme anomioiltamme
allative anomiallemme anomioillemme
essive anomianamme anomioinamme
translative anomiaksemme anomioiksemme
abessive anomiattamme anomioittamme
instructive
comitative anomioinemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative anomianne anomianne
accusative nom. anomianne anomianne
gen. anomianne
genitive anomianne anomioidenne
anomioittenne
anomiainnerare
partitive anomiaanne anomioitanne
inessive anomiassanne anomioissanne
elative anomiastanne anomioistanne
illative anomiaanne anomioihinne
adessive anomiallanne anomioillanne
ablative anomialtanne anomioiltanne
allative anomiallenne anomioillenne
essive anomiananne anomioinanne
translative anomiaksenne anomioiksenne
abessive anomiattanne anomioittanne
instructive
comitative anomioinenne
third-person possessor
singular plural
nominative anomiansa anomiansa
accusative nom. anomiansa anomiansa
gen. anomiansa
genitive anomiansa anomioidensa
anomioittensa
anomiainsarare
partitive anomiaansa anomioitaan
anomioitansa
inessive anomiassaan
anomiassansa
anomioissaan
anomioissansa
elative anomiastaan
anomiastansa
anomioistaan
anomioistansa
illative anomiaansa anomioihinsa
adessive anomiallaan
anomiallansa
anomioillaan
anomioillansa
ablative anomialtaan
anomialtansa
anomioiltaan
anomioiltansa
allative anomialleen
anomiallensa
anomioilleen
anomioillensa
essive anomianaan
anomianansa
anomioinaan
anomioinansa
translative anomiakseen
anomiaksensa
anomioikseen
anomioiksensa
abessive anomiattaan
anomiattansa
anomioittaan
anomioittansa
instructive
comitative anomioineen
anomioinensa

Anagrams[edit]

Italian[edit]

Noun[edit]

anomia f (plural anomie)

  1. anomia, anomy

Related terms[edit]

Polish[edit]

Polish Wikipedia has an article on:
Wikipedia pl

Etymology[edit]

Borrowed from Ancient Greek ἀνομία (anomía).

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /aˈnɔ.mja/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔmja
  • Syllabification: a‧no‧mia

Noun[edit]

anomia f

  1. anomie

Declension[edit]

Further reading[edit]

  • anomia in Polish dictionaries at PWN

Portuguese[edit]

Pronunciation[edit]

 

  • Hyphenation: a‧no‧mi‧a

Noun[edit]

anomia f (plural anomias)

  1. (sociology) anomie (alienation or social instability)
  2. (neurology) anomia; nominal aphasia (difficulty recalling nouns)
    Synonym: afasia nominal

Spanish[edit]

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /aˈnomja/ [aˈno.mja]
  • Rhymes: -omja
  • Syllabification: a‧no‧mia

Noun[edit]

anomia f (plural anomias)

  1. (sociology) anomie (alienation or social instability)

Derived terms[edit]

Further reading[edit]