antemitto

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Etymology[edit]

ante- +‎ mittō (to send)

Pronunciation[edit]

Verb[edit]

antemittō (present infinitive antemittere, perfect active antemīsī, supine antemissum); third conjugation

  1. (transitive, rare) to send ahead

Conjugation[edit]

   Conjugation of antemittō (third conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present antemittō antemittis antemittit antemittimus antemittitis antemittunt
imperfect antemittēbam antemittēbās antemittēbat antemittēbāmus antemittēbātis antemittēbant
future antemittam antemittēs antemittet antemittēmus antemittētis antemittent
perfect antemīsī antemīsistī antemīsit antemīsimus antemīsistis antemīsērunt,
antemīsēre
pluperfect antemīseram antemīserās antemīserat antemīserāmus antemīserātis antemīserant
future perfect antemīserō antemīseris antemīserit antemīserimus antemīseritis antemīserint
passive present antemittor antemitteris,
antemittere
antemittitur antemittimur antemittiminī antemittuntur
imperfect antemittēbar antemittēbāris,
antemittēbāre
antemittēbātur antemittēbāmur antemittēbāminī antemittēbantur
future antemittar antemittēris,
antemittēre
antemittētur antemittēmur antemittēminī antemittentur
perfect antemissus + present active indicative of sum
pluperfect antemissus + imperfect active indicative of sum
future perfect antemissus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present antemittam antemittās antemittat antemittāmus antemittātis antemittant
imperfect antemitterem antemitterēs antemitteret antemitterēmus antemitterētis antemitterent
perfect antemīserim antemīserīs antemīserit antemīserīmus antemīserītis antemīserint
pluperfect antemīsissem antemīsissēs antemīsisset antemīsissēmus antemīsissētis antemīsissent
passive present antemittar antemittāris,
antemittāre
antemittātur antemittāmur antemittāminī antemittantur
imperfect antemitterer antemitterēris,
antemitterēre
antemitterētur antemitterēmur antemitterēminī antemitterentur
perfect antemissus + present active subjunctive of sum
pluperfect antemissus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present antemitte antemittite
future antemittitō antemittitō antemittitōte antemittuntō
passive present antemittere antemittiminī
future antemittitor antemittitor antemittuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives antemittere antemīsisse antemissūrum esse antemittī antemissum esse antemissum īrī
participles antemittēns antemissūrus antemissus antemittendus,
antemittundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
antemittendī antemittendō antemittendum antemittendō antemissum antemissū

References[edit]

  • antemitto”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • antemitto”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers