arınma

Turkish

Noun

arınma (definite accusative arınmayı, plural arınmalar)

1. verbal noun of arınmak

Declension

Inflection
Nominative	arınma
Definite accusative	arınmayı
	Singular	Plural
Nominative	arınma	arınmalar
Definite accusative	arınmayı	arınmaları
Dative	arınmaya	arınmalara
Locative	arınmada	arınmalarda
Ablative	arınmadan	arınmalardan
Genitive	arınmanın	arınmaların
Possessive forms Nominative Singular Plural 1st singular arınmam arınmalarım 2nd singular arınman arınmaların 3rd singular arınması arınmaları 1st plural arınmamız arınmalarımız 2nd plural arınmanız arınmalarınız 3rd plural arınmaları arınmaları Definite accusative Singular Plural 1st singular arınmamı arınmalarımı 2nd singular arınmanı arınmalarını 3rd singular arınmasını arınmalarını 1st plural arınmamızı arınmalarımızı 2nd plural arınmanızı arınmalarınızı 3rd plural arınmalarını arınmalarını Dative Singular Plural 1st singular arınmama arınmalarıma 2nd singular arınmana arınmalarına 3rd singular arınmasına arınmalarına 1st plural arınmamıza arınmalarımıza 2nd plural arınmanıza arınmalarınıza 3rd plural arınmalarına arınmalarına Locative Singular Plural 1st singular arınmamda arınmalarımda 2nd singular arınmanda arınmalarında 3rd singular arınmasında arınmalarında 1st plural arınmamızda arınmalarımızda 2nd plural arınmanızda arınmalarınızda 3rd plural arınmalarında arınmalarında Ablative Singular Plural 1st singular arınmamdan arınmalarımdan 2nd singular arınmandan arınmalarından 3rd singular arınmasından arınmalarından 1st plural arınmamızdan arınmalarımızdan 2nd plural arınmanızdan arınmalarınızdan 3rd plural arınmalarından arınmalarından Genitive Singular Plural 1st singular arınmamın arınmalarımın 2nd singular arınmanın arınmalarının 3rd singular arınmasının arınmalarının 1st plural arınmamızın arınmalarımızın 2nd plural arınmanızın arınmalarınızın 3rd plural arınmalarının arınmalarının

Verb

arınma

1. second-person singular negative imperative of arınmak

Further reading

• “arınma”, in Turkish dictionaries, Türk Dil Kurumu