architecto

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Latin[edit]

Pronunciation[edit]

Etymology 1[edit]

From architectus +‎ .

Verb[edit]

architectō (present infinitive architectāre, perfect active architectāvī, supine architectātum); first conjugation

  1. to build
Conjugation[edit]
   Conjugation of architectō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present architectō architectās architectat architectāmus architectātis architectant
imperfect architectābam architectābās architectābat architectābāmus architectābātis architectābant
future architectābō architectābis architectābit architectābimus architectābitis architectābunt
perfect architectāvī architectāvistī architectāvit architectāvimus architectāvistis architectāvērunt,
architectāvēre
pluperfect architectāveram architectāverās architectāverat architectāverāmus architectāverātis architectāverant
future perfect architectāverō architectāveris architectāverit architectāverimus architectāveritis architectāverint
passive present architector architectāris,
architectāre
architectātur architectāmur architectāminī architectantur
imperfect architectābar architectābāris,
architectābāre
architectābātur architectābāmur architectābāminī architectābantur
future architectābor architectāberis,
architectābere
architectābitur architectābimur architectābiminī architectābuntur
perfect architectātus + present active indicative of sum
pluperfect architectātus + imperfect active indicative of sum
future perfect architectātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present architectem architectēs architectet architectēmus architectētis architectent
imperfect architectārem architectārēs architectāret architectārēmus architectārētis architectārent
perfect architectāverim architectāverīs architectāverit architectāverīmus architectāverītis architectāverint
pluperfect architectāvissem architectāvissēs architectāvisset architectāvissēmus architectāvissētis architectāvissent
passive present architecter architectēris,
architectēre
architectētur architectēmur architectēminī architectentur
imperfect architectārer architectārēris,
architectārēre
architectārētur architectārēmur architectārēminī architectārentur
perfect architectātus + present active subjunctive of sum
pluperfect architectātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present architectā architectāte
future architectātō architectātō architectātōte architectantō
passive present architectāre architectāminī
future architectātor architectātor architectantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives architectāre architectāvisse architectātūrum esse architectārī architectātum esse architectātum īrī
participles architectāns architectātūrus architectātus architectandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
architectandī architectandō architectandum architectandō architectātum architectātū

Etymology 2[edit]

Noun[edit]

architectō

  1. dative/ablative singular of architectus