artikülasyon

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Turkish[edit]

Etymology[edit]

Borrowed from French articulation, from Latin articulātiō.

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): /aɾ.ti.cy.las.jɔn/
  • Hyphenation: ar‧ti‧kü‧las‧yon

Noun[edit]

artikülasyon (definite accusative artikülasyonu, plural artikülasyonlar)

  1. articulation

Declension[edit]

Inflection
Nominative artikülasyon
Definite accusative artikülasyonu
Singular Plural
Nominative artikülasyon artikülasyonlar
Definite accusative artikülasyonu artikülasyonları
Dative artikülasyona artikülasyonlara
Locative artikülasyonda artikülasyonlarda
Ablative artikülasyondan artikülasyonlardan
Genitive artikülasyonun artikülasyonların

Further reading[edit]