arvettumaton

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Finnish[edit]

Participle[edit]

arvettumaton

  1. negative participle of arvettua

Declension[edit]

Inflection of arvettumaton (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
nominative arvettumaton arvettumattomat
genitive arvettumattoman arvettumattomien
partitive arvettumatonta arvettumattomia
illative arvettumattomaan arvettumattomiin
singular plural
nominative arvettumaton arvettumattomat
accusative nom. arvettumaton arvettumattomat
gen. arvettumattoman
genitive arvettumattoman arvettumattomien
arvettumatontenrare
partitive arvettumatonta arvettumattomia
inessive arvettumattomassa arvettumattomissa
elative arvettumattomasta arvettumattomista
illative arvettumattomaan arvettumattomiin
adessive arvettumattomalla arvettumattomilla
ablative arvettumattomalta arvettumattomilta
allative arvettumattomalle arvettumattomille
essive arvettumattomana arvettumattomina
translative arvettumattomaksi arvettumattomiksi
abessive arvettumattomatta arvettumattomitta
instructive arvettumattomin
comitative arvettumattomine
Possessive forms of arvettumaton (Kotus type 34*C/onneton, tt-t gradation)
Rare. Only used with substantive adjectives.
first-person singular possessor
singular plural
nominative arvettumattomani arvettumattomani
accusative nom. arvettumattomani arvettumattomani
gen. arvettumattomani
genitive arvettumattomani arvettumattomieni
arvettumatontenirare
partitive arvettumatontani arvettumattomiani
inessive arvettumattomassani arvettumattomissani
elative arvettumattomastani arvettumattomistani
illative arvettumattomaani arvettumattomiini
adessive arvettumattomallani arvettumattomillani
ablative arvettumattomaltani arvettumattomiltani
allative arvettumattomalleni arvettumattomilleni
essive arvettumattomanani arvettumattominani
translative arvettumattomakseni arvettumattomikseni
abessive arvettumattomattani arvettumattomittani
instructive
comitative arvettumattomineni
second-person singular possessor
singular plural
nominative arvettumattomasi arvettumattomasi
accusative nom. arvettumattomasi arvettumattomasi
gen. arvettumattomasi
genitive arvettumattomasi arvettumattomiesi
arvettumatontesirare
partitive arvettumatontasi arvettumattomiasi
inessive arvettumattomassasi arvettumattomissasi
elative arvettumattomastasi arvettumattomistasi
illative arvettumattomaasi arvettumattomiisi
adessive arvettumattomallasi arvettumattomillasi
ablative arvettumattomaltasi arvettumattomiltasi
allative arvettumattomallesi arvettumattomillesi
essive arvettumattomanasi arvettumattominasi
translative arvettumattomaksesi arvettumattomiksesi
abessive arvettumattomattasi arvettumattomittasi
instructive
comitative arvettumattominesi
first-person plural possessor
singular plural
nominative arvettumattomamme arvettumattomamme
accusative nom. arvettumattomamme arvettumattomamme
gen. arvettumattomamme
genitive arvettumattomamme arvettumattomiemme
arvettumatontemmerare
partitive arvettumatontamme arvettumattomiamme
inessive arvettumattomassamme arvettumattomissamme
elative arvettumattomastamme arvettumattomistamme
illative arvettumattomaamme arvettumattomiimme
adessive arvettumattomallamme arvettumattomillamme
ablative arvettumattomaltamme arvettumattomiltamme
allative arvettumattomallemme arvettumattomillemme
essive arvettumattomanamme arvettumattominamme
translative arvettumattomaksemme arvettumattomiksemme
abessive arvettumattomattamme arvettumattomittamme
instructive
comitative arvettumattominemme
second-person plural possessor
singular plural
nominative arvettumattomanne arvettumattomanne
accusative nom. arvettumattomanne arvettumattomanne
gen. arvettumattomanne
genitive arvettumattomanne arvettumattomienne
arvettumatontennerare
partitive arvettumatontanne arvettumattomianne
inessive arvettumattomassanne arvettumattomissanne
elative arvettumattomastanne arvettumattomistanne
illative arvettumattomaanne arvettumattomiinne
adessive arvettumattomallanne arvettumattomillanne
ablative arvettumattomaltanne arvettumattomiltanne
allative arvettumattomallenne arvettumattomillenne
essive arvettumattomananne arvettumattominanne
translative arvettumattomaksenne arvettumattomiksenne
abessive arvettumattomattanne arvettumattomittanne
instructive
comitative arvettumattominenne
third-person possessor
singular plural
nominative arvettumattomansa arvettumattomansa
accusative nom. arvettumattomansa arvettumattomansa
gen. arvettumattomansa
genitive arvettumattomansa arvettumattomiensa
arvettumatontensarare
partitive arvettumatontaan
arvettumatontansa
arvettumattomiaan
arvettumattomiansa
inessive arvettumattomassaan
arvettumattomassansa
arvettumattomissaan
arvettumattomissansa
elative arvettumattomastaan
arvettumattomastansa
arvettumattomistaan
arvettumattomistansa
illative arvettumattomaansa arvettumattomiinsa
adessive arvettumattomallaan
arvettumattomallansa
arvettumattomillaan
arvettumattomillansa
ablative arvettumattomaltaan
arvettumattomaltansa
arvettumattomiltaan
arvettumattomiltansa
allative arvettumattomalleen
arvettumattomallensa
arvettumattomilleen
arvettumattomillensa
essive arvettumattomanaan
arvettumattomanansa
arvettumattominaan
arvettumattominansa
translative arvettumattomakseen
arvettumattomaksensa
arvettumattomikseen
arvettumattomiksensa
abessive arvettumattomattaan
arvettumattomattansa
arvettumattomittaan
arvettumattomittansa
instructive
comitative arvettumattomineen
arvettumattominensa