autostopowicz
Jump to navigation
Jump to search
Polish[edit]
Etymology[edit]
From autostop + -owicz. First attested in 1941.[1][2]
Pronunciation[edit]
Noun[edit]
autostopowicz m pers (female equivalent autostopowiczka)
Declension[edit]
Declension of autostopowicz
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | autostopowicz | autostopowicze |
| genitive | autostopowicza | autostopowiczów |
| dative | autostopowiczowi | autostopowiczom |
| accusative | autostopowicza | autostopowiczów |
| instrumental | autostopowiczem | autostopowiczami |
| locative | autostopowiczu | autostopowiczach |
| vocative | autostopowiczu | autostopowicze |
Derived terms[edit]
adjective
Related terms[edit]
adjective
noun
References[edit]
- ^ Związek Literatów Polskich (1941) Dialog: miesiȩcznik poświȩcony dramaturgii współczesnej, teatralnej, filmowej, radiowej, telewizyjnej[1], volume 26, RSW "Prasa", page 101: “Gdy lekkomyślny autostopowicz (Zygmunt Malanowicz) wyskakuje przed maskę auta, powoduje to dalsze komentarze męża na temat zręczności i refleksu.”
- ^ autostopowicz in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego
Further reading[edit]
- autostopowicz in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- autostopowicz in Polish dictionaries at PWN