azonosítatlan

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Hungarian[edit]

Etymology[edit]

azonosít (to identify) +‎ -atlan (un-, without, adjective-forming suffix)

Pronunciation[edit]

  • IPA(key): [ˈɒzonoʃiːtɒtlɒn]
  • (file)
  • Hyphenation: azo‧no‧sí‧tat‧lan

Adjective[edit]

azonosítatlan (not comparable)

  1. unidentified
    Antonym: azonosított

Declension[edit]

Inflection (stem in -o-, back harmony)
singular plural
nominative azonosítatlan azonosítatlanok
accusative azonosítatlant azonosítatlanokat
dative azonosítatlannak azonosítatlanoknak
instrumental azonosítatlannal azonosítatlanokkal
causal-final azonosítatlanért azonosítatlanokért
translative azonosítatlanná azonosítatlanokká
terminative azonosítatlanig azonosítatlanokig
essive-formal azonosítatlanként azonosítatlanokként
essive-modal azonosítatlanul
inessive azonosítatlanban azonosítatlanokban
superessive azonosítatlanon azonosítatlanokon
adessive azonosítatlannál azonosítatlanoknál
illative azonosítatlanba azonosítatlanokba
sublative azonosítatlanra azonosítatlanokra
allative azonosítatlanhoz azonosítatlanokhoz
elative azonosítatlanból azonosítatlanokból
delative azonosítatlanról azonosítatlanokról
ablative azonosítatlantól azonosítatlanoktól
non-attributive
possessive - singular
azonosítatlané azonosítatlanoké
non-attributive
possessive - plural
azonosítatlanéi azonosítatlanokéi

Derived terms[edit]

See also[edit]